Πολυτάλαντη και πολυσχιδής προσωπικότητα, ο Πάνος Θεοδωρίδης, γνωστός και με το ψευδώνυμο Πετεφρής, ήταν μια από τις πιο ξεχωριστές φυσιογνωμίες της λογοτεχνικής σκηνής της Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε ως αναστηλωτής και συνεργάτης σε εφορείες αρχαιοτήτων, σε ανασκαφές ελληνικών και ξένων αρχαιολογικών αποστολών, σε εμπορικές εταιρείες, ως σύμβουλος στην αυτοδιοίκηση, ως συντάκτης προγραμμάτων και μελετών, ως παραγωγός, ηθοποιός, παρουσιαστής και σεναριογράφος σε θεάματα και ακροάματα (ραδιόφωνο, θέατρο, κινηματογράφο, τηλεόραση), ενώ δημοσίευσε από το 1965 ποίηση και πεζογραφία, κριτικές και άρθρα σε περιοδικά και εφημερίδες, σελίδες κοινωνικής δικτύωσης και ιστολόγια, όπου είναι γνωστός ως Πετεφρής. Εζησε σε Γιαννιτσά, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Κέρκυρα, Γιορκ της, Αγγλίας και μετακόμισε συνολικά σε 40 σπίτια, όπως είχε δηλώσει.
O Πάνος (Παναγιώτης) Θεοδωρίδης γεννήθηκε το 1948 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στα Γιαννιτσά. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και συντήρηση μνημείων στο Γιόρκ της Αγγλίας.
Το επιστημονικό έργο του Πάνου Θεοδωρίδη
Συνιδρυτής του αρχιτεκτονικού γραφείου που ίδρυσε με τον Κώστα και τον Λάκη Προγκίδη, εργάστηκε ως αρχιτέκτων ανασκαφών και ερευνητής της μεσαιωνικής τεχνολογίας σε πολλές αρχαιολογικές αποστολές, ελληνικές και ξένες. Ως αναστηλωτής του Υπουργείου Πολιτισμού επί εξαετία ασχολήθηκε με πολλά μνημεία, ιδίως της Μακεδονίας.
Στο ερευνητικό του έργο περιλαμβάνεται η μελέτη της ρωμαϊκής Εγνατίας Οδού, η μοναστηριακή αρχιτεκτονική, οι μεσαιωνικοί νερόμυλοι και τα αμυντήρια. Ασχολήθηκε συστηματικά με την ιστορική και μνημειακή τοπογραφία. Στις δημοσιεύσεις και ανακοινώσεις του περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων: «Πίνακας τοπωνυμίων του αγιορείτικου παραγωγικού χώρου», «Συμβολή στη μελέτη της υστεροβυζαντινής κατοικίας», «Αλμυρός», «The monastic model» και «Μεσογαία μεσόγειος».
Το λογοτεχνικό έργο του Πάνου Θεοδωρίδη
Στο λογοτεχνικό έργο του Πάνου Θεοδωρίδη περιλαμβάνονται ποιητικές συλλογές («Το Μανιτάρι», «Στην αγκαλιά της Ντεζιρέ», «Ποιήματα που θα χαθούν στην ομίχλη», «Αραμπιέν»), μυθιστορήματα («Το Θεόπαιδο», «Το ηχομυθιστόρημα του καπετάν ‘Αγρα», «Η δεξιά ερωμένη, «Εσπανιόλα»), πεζά («Τι εφύλαγεν αυτός ο χαμαιδράκων», «Το ροκ των Μακεδόνων», «Επέτειοι ή τα πράγματα όπως θα μπορούσαν να 'χουν γίνει», «Υμνοι εναντίον γυναικών»), ενώ συμμετείχε σε δεκάδες άλλες εκδόσεις βιβλίων (πρόλογοι, συνεργασίες) και περιοδικών («Τραμ», «Χάρτης», «Οικοτοπία», «Ελιμειακά», «Εντευκτήριο» κ.λ.π.). Συνεργάστηκε με τον εκδότη Δημήτρη Ταλιάνη στα λευκώματα («Γη της Μακεδονίας», «Οι τέσσερις εποχές στην Ελλάδα», «Η ελιά στην Ελλάδα», «Επαγγέλματα που άντεξαν στο χρόνο», «Πάσχα στην Κέρκυρα» κ.ά.).
Ο Πάνος Θεοδωρίδης αρθρογράφησε στις εφημερίδες «Καθημερινή της Βορείου Ελλάδος», «Μακεδονία», «Αγγελιοφόρος», «Έθνος» και «Ελλάδα Σήμερα». Μετέφρασε Στράβωνα, Ψευδοσκύλακα, Άννωνα και δύο βιβλία του Νίκολας Χάμοντ, επέβλεψε οδηγούς για την Κωνσταντινούπολη, τη Βουλγαρία και την Αλβανία, έγραψε δύο θεατρικά έργα, μετέφρασε τους «Όρνιθες» και παρώδησε τις «Νεφέλες» του Αριστοφάνη.
Συνεργαζόμενος με το Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού του ΑΠΘ, συνέβαλε ώστε να συγκεντρωθεί όλος ο πλούτος των ελληνικών γραμμάτων σε μια ιστοσελίδα, αλφαβητικά. Διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του οργανισμού «Θεσσαλονίκη 1997, Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης».
Ο Πάνος Θεοδωρίδης ασχολήθηκε και με το ραδιόφωνο, με εκπομπές στους ραδιοφωνικούς σταθμούς της ΕΡΤ στη Θεσσαλονίκης, ενώ έγραψε και παρουσίασε δεκάδες ντοκιμαντέρ για την ΕΡΤ3. Παρέδωσε μαθήματα κειμενογραφίας, ζωγραφικής και συμμετείχε σε εικαστικές εκθέσεις, έδωσε δεκάδες διαλέξεις «επί ημίσεος του επιστητού, τουλάχιστον».
Συνεργάστηκε με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στα άλμπουμ «Σεργιάνι στον κόσμο», «Για τον Ίκαρο», «Λειτουργία του Ορφέα» και «Ο ταχύτατος Λούης». Συμμετείχε στη συγγραφή του σεναρίου της ταινίας του Φώτου Λαμπρινού «Δοξόμπους» (1987), που λοιδορήθηκε από την «γαλαρία», όταν προβλήθηκε στο Φεστιβάλ ΚΙνηματογράφου της Θεσσαλονίκης.
Ο Πάνος Θεοδωρίδης πέθανε στις 14 Φεβρουαρίου 2025, σε ηλικία 77 ετών.