Καίτη Δρόσου

Η Καίτη Δρόσου ήταν ελληνίδα δημοσιογράφος, ποιήτρια, δοκιμιογράφος και μεταφράστρια. Διήνυσε το βίο της συναναστρεφόμενη μερικούς από τους κορυφαίους πνευματικούς ανθρώπους του δεύτερου μισού του 20ου αιώνα και ζώντας τις χαρές, τις ελπίδες, αλλά και τις μεγάλες απογοητεύσεις της εποχής της.

Η Καίτη Δρόσου γεννήθηκε το 1924 στην Αθήνα και ήταν κόρη του δημοσιογράφου και λογοτέχνη Άγγελου Δρόσου (1896-1966).

Ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα της, ξεκίνησε να εργάζεται ως δημοσιογράφος το 1948 στην εφημερίδα «Ημερησία», όπου απασχολήθηκε ως εσωτερική συντάκτης και ρεπόρτερ. Παράλληλα με την «Ημερησία», στην οποία εργάστηκε για πολλά χρόνια, συνεργάστηκε με τις εφημερίδες «Αθηναϊκή», «Ημέρα» και «Αθηναϊκό Φως».

Το 1967, αμέσως μετά την κήρυξη της Δικτατορίας, αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι μαζί με το σύζυγό της, Άρη Αλεξάνδρου. Στο Παρίσι, ο Αλεξάνδρου θα γράψει το κατά πολλούς κορυφαίο ελληνικό μυθιστόρημα του 20ου αιώνα «Το Κιβώτιο» και θα της το αφιερώσει.

Από πολύ μικρή ηλικία συνδέθηκε με στενή φιλία με τον ποιητή Γιάννη Ρίτσο, ο οποίος την ενθάρρυνε να γράψει και να δημοσιεύσει ποιήματά της. Δημοσίευσε τις ποιητικές συλλογές «Ποιήματα» (1950), «Φύλλα φωτιάς» (1959) και «Οι τοίχοι τέσσερις» (1985), καθώς και τα δοκίμια «Ιωσήφ Μπρόντσκι: Ο ποιητής και η Κα-Γκε-Μπε» (1988), «Ο αποστάτης Μαγιακόφσκι και η Οκτωβριανή επανάσταση» (1990) και «Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων κατά Κλωντ Σιμόν: Ανάγνωση του βιβλίου του Κλωντ Σιμόν “Η πρόσκληση” από την Καίτη Δρόσου».

Μετέφρασε στα ελληνικά ποιήματα του Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι κι επιμελήθηκε την έκδοση ενός συγκεντρωτικού τόμου με ποιητικές μεταφράσεις του Άρη Αλεξάνδρου, με τίτλο «Διάλεξα» (1984). Το 2008, με πρόλογο δικό της, κυκλοφόρησε ο τόμος «Γιάννης Ρίτσος, Τροχιές σε διασταύρωση: Επιστολικά δελτάρια και γράμματα στην Καίτη Δρόσου και τον Άρη Αλεξάνδρου» που έφερε στη δημοσιότητα τα δελτάρια που της απηύθυνε ο Γιάννης Ρίτσος από τόπους εξορίας του, καθώς και γράμματά του όταν η ίδια βρισκόταν στο Παρίσι την εποχή της δικτατορίας.

Η Καίτη Δρόσου πέθανε στις 3 Φεβρουαρίου 2016 στο σπίτι της στο Παρίσι, όπου ζούσε μόνιμα από την εποχή της δικτατορίας. Από το 1959 και ως τον θάνατό του, το 1978, ήταν παντρεμένη σε δεύτερο γάμο με τον συγγραφέα Άρη Αλεξάνδρου. Από τον πρώτο της γάμο με τον ηθοποιό Φάνη Καμπάνη απέκτησε ένα γιο.