Ο άγγλος τραγουδιστής και συνθέτης Στιβ Χάρλεϊ (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Στίβεν Μάλκολμ Ρόναλντ Νάις) είναι γνωστός στη χώρα μας από το συγκρότημά του Cockney Rebel και τις μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες του «Sebastian» (και από τη διασκευή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου) και «Mr Soft».
Γιος ενός γαλατά και μιας τραγουδίστριας της τζαζ, ο Στιβ Χάρλεϊ (Steve Harley) γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1951 στο Λονδίνο. Στην ηλικία των δύο ετών διαγνώσθηκε με πολιομυελίτιδα και πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια μπαινοβγαίνοντας σε νοσοκομεία. Μόνη του παρηγοριά η ποίηση του Τ.Σ. Έλιοτ, τα μυθιστορήματα των Τζον Στάινμπεκ και Έρνεστ Χέμινγουεϊ και τα τραγούδια του Μπομπ Ντίλαν από τον οποίο επηρεάστηκε μουσικά και στιχουργικά.
Στα 17 του εγκατέλειψε το σχολείο και άρχισε να εργάζεται ως μαθητευόμενος δημοσιογράφος και στη συνέχεια ως ρεπόρτερ σε διάφορες εφημερίδες. Η άρνησή του να κάνει ρεπορτάζ για μια γυναίκα που πήρε κατά λάθος δύο κονσέρβες από ένα μπακάλικο οδήγησε στην απόλυσή του και την εγκατάλειψη της δημοσιογραφίας προς χάριν της μουσικής.
Η δημιουργία των Cockney Rebel
Το 1972 δημιούργησε και ηγήθηκε των Cockney Rebel, ενός μουσικού σχήματος που κινήθηκε μεταξύ glam και progressive rock. Το συγκρότημα έκανε αισθητή την παρουσία του στα τέλη του 1973 με την κυκλοφορία του κλασικού πλέον σινγκλ «Sebastian», που γνώρισε μεγάλη επιτυχία στην Ευρώπη, αλλά όχι και στην πατρίδα του. Την κυκλοφορία του «Sebastian» στις 31 Αυγούστου, ακολούθησε τον Νοέμβριο το ντεμπούτο άλμπουμ του συγκροτήματος «The Human Menagerie», που αναγνωρίστηκε ως ένα από τα κορυφαία εκείνης της χρονιάς.
Η πορεία του άλμπουμ και το σινγκλ, μολονότι δεν ήταν εντυπωσιακή στα τσαρτ, έδειξε το δρόμο για την επικείμενη επιτυχία των Cockney Rebel. Η εμπειρία του Στιβ Χάρλεϊ στη δημοσιογραφία διευκόλυνε σημαντικά στην αποδοχή της αρχικής δουλειάς του γκρουπ. Συχνά μέσα από τις δηλώσεις του ήταν δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς πού τελείωνε η φιλοδοξία του καλλιτέχνη και πού άρχιζε ο δημοσιογραφικός έπαινος, προσθέτοντας έτσι στο θόρυβο που είχε δημιουργηθεί γύρω από τους Cockney Rebel.
Όλη αυτή η δραστηριότητα έφερε αποτέλεσμα με την κυκλοφορία του δεύτερου σινγκλ «Judy Teen» την άνοιξη του 1974 που γνώρισε αμέσως επιτυχία, ενώ το γκρουπ βρισκόταν σε περιοδεία. Η κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ του συγκροτήματος τον Ιούνιο του ίδιου έτους με τίτλο «The Psychomodo», που θεωρείται ορόσημο του ήχου του, σημείωσε επίσης επιτυχία. Από τον δίσκο αυτό γνωστό είναι το κομμάτι «Mr Soft»
Το γκρουπ, αν και επιτυχημένο, δεν διατήρησε για πολύ την ομοιογένειά του. Η ισχυρή προσωπικότητα του Στιβ Χάρλεϊ και ο δευτερεύων ρόλος των υπόλοιπων μελών προκάλεσαν ρήξεις. Το αποκορύφωμα ήταν όταν ο Χάρλεϊ εμφανίστηκε στην δημοφιλή τηλεοπτική εκπομπή «Top Of The Tops» με τον ντράμερ Στιούαρτ Έλιοτ από την αρχική μπάντα και δύο σέσιον μουσικούς.
Το 1974 το συγκρότημα κυκλοφόρησε το σινγκλ «Big Big Deal», ενώ ο Χάρλεϊ με τον Έλιοτ είχαν ξεκινήσει τη δημιουργία ενός νέου σχήματος με την ονομασία Steve Harley & Cockney Rebel. Τον Μάρτιο του 1975 κυκλοφόρησε το τρίτο άλμπουμ τους, το «The Best Years Of Our Lives», με το επιτυχημένο σινγκλ «Make Me Smile», το πρώτο τους Νο1. Και τα δύο έμειναν μεγάλο διάστημα στο Top 10, παρ' όλο που ο ήχος τους διέφερε ήδη αρκετά από την αρχική τους αισθητική. Ο Χάρλεϊ ηχογράφησε δύο ακόμη άλμπουμ το 1976 με το σχήμα Steve Harley & Cockney Rebel, τα «Timeless Flight» και «Love's a Prima Donna».
Στη συνέχεια ο Στιβ Χάρλεϊ ακολούθησε σόλο καριέρα με περιορισμένη δισκογραφική παραγωγή, χωρίς όμως να επαναλάβει την εμπορική επιτυχία των Cockney Rebel. Τα στούντιο άλμπουμ που κυκλοφόρησε ήταν τα: «Hobo with a Grin» (1978), «The Candidate» (1979), «Yes You Can» (1992), «Poetic Justice» (1996), «The Quality of Mercy» (2005) -το πρώτο ως Steve Harley & Cockney Rebel μετά από 29 χρόνια- «Stranger Comes to Town» (2010) και «Uncovered» (2020).
Ο Στιβ Χάρλεϊ πέθανε στις 17 Μαρτίου 2024 στο σπίτι του στο Σάφολκ της Ανατολικής Αγγλίας, σε ηλικία 73 ετών. Τον Δεκέμβριο του 2023 είχε ανακοινώσει ότι πάσχει από καρκίνο.