Δημήτριος Βάλβης

Νομομαθής και δικαστικός από το Μεσολόγγι, αδελφός του Ζηνόβιου Βάλβη, που διετέλεσε επίσης πρωθυπουργός.

Γεννήθηκε το 1814, σπούδασε νομικά στην Πίζα και το 1835 διορίστηκε αντεισαγγελέας Πρωτοδικών. Υπηρέτησε επί πεντηκονταετία τη Θέμιδα και ανήλθε όλη την κλίμακα της ιεραρχίας μέχρι την προεδρία του Αρείου Πάγου το 1872, την οποία διατήρησε ως το 1885.

Τo 1875 διατέλεσε πρόεδρος του ειδικού δικαστηρίου, που δίκασε τον υπουργό Ιωάννη Βαλασόπουλο για την υπόθεση των «Σιμωνιακών».

Το 1886 σχημάτισε βραχύβιο υπηρεσιακή κυβέρνηση, μετά την παραίτηση του Θόδωρου Δηλιγιάννη και έως ότου αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας ο Χαρίλαος Τρικούπης.

Πέθανε στις 30 Νοεμβρίου 1892 στην Αθήνα.