Ο Καϊάφας ήταν αρχιερέας των Ιουδαίων την εποχή του Ιησού Χριστού και συνδέθηκε με τα Πάθη Του. Το κύριο όνομά του ήταν Ιωσήφ και το Καϊάφας προσωνύμιο που σήμαινε πιθανότατα τον μάντη.
Ανήλθε στο αρχιερατικό αξίωμα το 18 μ.Χ. με τη βοήθεια του πεθερού του Άννα και διαδέχτηκε έναν από τους γιου του. Ο Καϊάφας διετέλεσε πρόεδρος του Μεγάλου Ιουδαϊκού Συνεδρίου, το οποίο καταδίκασε σε σταυρικό θάνατο τον Ιησού Χριστό (Ματθ. κστ 56-67).
Στις Πράξεις των Αποστόλων εμφανίζεται και ως διώκτης των αποστόλων (Πράξ. δ', 6). Εκδιώχθηκε από την αρχιερατεία το 36 μ.Χ., από τον λεγάτο της Συρίας Βιτέλιο. Σύμφωνα με κάποια παλαιά παράδοση, ασπάστηκε τη χριστιανική πίστη.
Το όνομα του Καϊάφα δηλώνει τον υποκριτή και άδικο άνθρωπο. Κατά μία παράδοση, όταν κλήθηκε στη Ρώμη προκειμένου ν’ απολογηθεί για τον θάνατο του Χριστού, ναυάγησε στις ακτές της Κρήτης και αναγκάστηκε να διεκπεραιωθεί στην ξηρά. Ασθένησε όμως και πέθανε λίγο αργότερα.
Επτά φορές τον έθαψαν κι επτά φορές η γη απέβαλε το πτώμα του. Τέλος, ο λαός το κατέχωσε με λίθους κι έτσι δημιουργήθηκε το «μνήμα του Καϊάφα», όπως ονόμαζαν ένα παλαιό τάφο που υπήρχε έως το 1882 στα νότια της Κνωσού. Η παράδοση αυτή είναι αρκετά παλαιά και αναφέρεται σε απόκρυφο ευαγγέλιο του 3ου αιώνα.
Ανάλογη παράδοση υπάρχει και για τα ιαματικά λουτρά του Καϊάφα στην περιοχή της Ολυμπίας. Ο θρύλος λέει ότι ο Καϊάφας, αφού πέτυχε τη σταύρωση του Ιησού, ταξίδεψε για τη Ρώμη. Το πλοίο του εξόκειλε στις ακτές της Ήλιδας και ο ίδιος ζήτησε να λουστεί στις πηγές του. Από τότε τα λουτρά πήραν το όνομά του και την αφόρητη δυσοσμία του σώματός του.
Με τους δύο αυτούς αρχιερείς των Ιουδαίων συνδέθηκε η παροιμιώδης φράση «απ’ τον Άννα στον Καϊάφα», που λέγεται μέχρι σήμερα στην περίπτωση που κάποιος πολίτης ταλαιπωρείται από μία δημόσια υπηρεσία σε αναζήτηση αρμοδιότητας στη διεκπεραίωση μιας υπόθεσής του.
Γίνε συνδρομητής με μόλις 
Facebook
Google