Σον Πεν

Ο αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης Σον Πεν (Sean Penn) είναι από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του. Διακρίνεται για την υποκριτική του ευελιξία και τις δυνατές ερμηνείες του, αλλά και για τον εκρηκτικό χαρακτήρα του, που τον έχει φέρει συχνά αντιμέτωπο με τον νόμο. Είναι γνωστός για την έντονη ακτιβιστική δράσητου, γιατί «τα ανθρώπινα δικαιώματα προηγούνται και το σινεμά έπεται», όπως έχει δηλώσει.

Ο Σον Τζάστιν Πεν γεννήθηκε στις 17 Αυγούστου 1960 στη Σάντα Μόνικα της Καλιφόρνιας από καλλιτεχνική οικογένεια. Είναι ο δεύτερος από τα τρία αγόρια του ρωσοεβραϊκής καταγωγής σκηνοθέτη Λίο Πεν και της ηθοποιού Αϊλίν Ράιαν.

Από τα μαθητικά του χρόνια ασχολήθηκε με τον κινηματογράφο και γύριζε μικρού μήκους ταινίες με τους γείτονές του και μετέπειτα γνωστούς ηθοποιούς Εμίλιο Εστέβεζ και Τσάρλι Σιν. Πρωτοεμφανίστηκε στην τηλεόραση το 1974 σε κάποια επεισόδια της γνωστής και στη χώρας μας σειράς «Το μικρό σπίτι στο λιβάδι», που σκηνοθέτησε ο πατέρας του.

Η πρώτη επιτυχία και η αναγνώριση από τους κριτικούς

Ο Σον Πεν στην πρώτη του επιτυχία «Πλακατζήδες και Μπουμπούκια» (1982)Το 1980 μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, αποφασισμένος ν’ ακολουθήσει τα βήματα των γονιών του. Οι ευνοϊκές κριτικές που έλαβε για τις ερμηνείες του σε πειραματικές θεατρικές παραστάσεις και στη δραματική ταινία του Χάρολντ Μπέκερ «Η σάλπιγγα της ανταρσίας» («Taps, 1981») του άνοιξαν τον δρόμο για την επιτυχία, που θα έλθει τον επόμενο χρόνο με τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στη νεανική κωμωδία «Πλακατζήδες και Μπουμπούκια» («Fast Times at Ridgemont High», 1982).

Ακολούθησαν μία σειρά από ρόλους, που ανέδειξαν το πλούσιο ταλέντο του, όπως του έφηβου παραβάτη στο αστυνομικό δράμα «Ανήλικα Καθάρματα» («Bad Boys», 1983), του ροκά διαρρήκτη στην αστυνομική κωμωδία του Λουί Μαλ «Crackers» (1984), του πεζοναύτη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στο ρομαντικό δράμα «Racing with the Moon (1984) και του κατασκόπου που πουλούσε μυστικά της αμερικανικής κυβέρνησης στην KGB στην ταινία του Τζον Σλένσιτζερ «Το Γεράκι και ο Χιονάνθρωπος» («The Falcon and the Snowman», 1985). Ο Σον Πεν είχε γίνει ο αγαπημένος ηθοποιός των κριτικών, ακόμη κι αν οι ταινίες στις οποίες έπαιζε ήταν αδιάφορες.

Ο γάμος με τη Μαντόνα και η υποψηφιότητα για Οσκαρ

O Σον Πεν με τη Μαντόνα στην ταινία «Shangai Surprise» (1986)Η καριέρα του πήρε την κατιούσα κατά τη διάρκεια της σχέσης του με την ποπ σταρ Μαντόνα, την οποία παντρεύτηκε το 1985. Υπήρχαν συχνοί καυγάδες με τους παπαράτσι, αρκετοί από τους οποίους ξεπερνούσαν από τα όρια, με αποτέλεσμα ο Πεν να περάσει ένα μήνα στη φυλακή το 1987. Το ζευγάρι χώρισε το 1989, αλλά πρόλαβε να πρωταγωνιστήσει στην κωμική περιπέτεια «Οι τυχοδιώκτες της Σαγκάης» («Shanghai Surprise», 1986), μία ταινία που χτυπήθηκε ανελέητα από τους κριτικούς.

Το 1991 έκανε το σκηνοθετικό του ντεμπούτο με τη δραματική ταινία «Ο Ινδιάνος Δρομέας» («Indian Runner») και τέσσερα χρόνια αργότερα το δράμα «Τρεις Μέρες Προθεσμία» («The Crossing Guard») με πρωταγωνιστή τον Τζακ Νίκολσον. Η ταινία συμμετείχε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, αλλά εμπορικά σημείωσε παταγώδη αποτυχία.

Το 1996 κέρδισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ για το ρόλο ενός καταδικασμένου σε θάνατο στο δράμα του Τιμ Ρόμπινς «Θα ζήσω» («Dead Man Walking», 1995).

Με τη δεύτερη σύζυγό του – τη Ρόμπιν Ράιτ (παντρεύτηκαν το 1996 και χώρισαν το 2010) – πρωταγωνίστησαν στο ρομαντικό δράμα του Νικ Κασσαβέτη «Παράφορα ερωτευμένοι» («She's So Lovely», 1997). Για την ερμηνεία του αναδείχθηκε καλύτερος ηθοποιός στο φεστιβάλ κινηματογράφου των Καννών.

Αργότερα απέσπασε υποψηφιότητες για Όσκαρ για τους ρόλους του στην κομεντί του Γούντι Άλεν «Συμφωνίες και Ασυμφωνίες» («Sweet and Lowdown», 1999) και στο δράμα της Τζέσι Νέλσον «Το όνομά μου είναι Σαμ» («Ι’m Sam», 2001).

Το βραβείο Όσκαρ

Ο Σον Πεν με τον Κέβιν Μπέικον στο «Σκοτεινό Ποτάμι»Η τρίτη σκηνοθετική δουλειά του Σον Πεν ήταν το νεο-νουάρ «Η Υπόσχεση» («The Pledge»), βασισμένο στην ομώνυμη νουβέλα του Φρίντριχ Ντίρενματ. Ο Τζακ Νίκολσον υποδυόταν έναν αστυνομικό ντετέκτιβ που ορκίζεται να βρει έναν παιδοκτόνο.

Το 2003 κέρδισε τα βραβεία καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ της Βενετίας για το ψυχολογικό δράμα του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου «21 γραμμάρια» («21 Grams») και την επόμενη χρονιά έλαβε το Όσκαρ καλύτερου ηθοποιού για την ερμηνεία του στο αστυνομικό δράμα του Κλιντ Ίστγουντ «Σκοτεινό Ποτάμι» («Mystic River», 2003).

Στις επόμενες ταινίες του Σον Πεν περιλαμβάνονται το δράμα του Νιλς Μίλερ «Η δολοφονία του Ρίτσαρντ Νίξον» («The Assassination of Richard Nixon», 2004), βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, το πολιτικό θρίλερ του Σίντνεϊ Πόλακ «Ο Διερμηνέας» («The Interpreter», 2005), και το πολιτικό δράμα του Ρόμπερτ Ζάιλιαν «Όλοι οι άνθρωποι του βασιλιά» («All the King’s Men», 2006), μία διασκευή του μυθιστορήματος του Ρόμπερτ Πεν Γουόρεν για έναν λαϊκιστή πολιτικό του Νότου.

«Milk» και δεύτερο χρυσό αγαλματίδιο

Ο Σον Πεν επέστρεψε στη σκηνοθεσία με την ταινία «Ταξίδι στην άγρια φύση» («Into the Wild», 2007), βασισμένη στο ομώνυμο μπεστ-σέλερ του Τζον Κρακάουερ. Το έργο εξιστορεί το ταξίδι του Κρίστοφερ ΜακΚάντλες, ενός ιδεαλιστή φοιτητή, ο οποίος απορρίπτει την υλιστική κοινωνία και ζει μόνος του στην Αλάσκα.

Ο Σον Πεν ως Γκας βαν Σαντ στο «Milk» (2008)Το 2008 κράτησε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο βιογραφικό δράμα του Γκας βαν Σαντ «Milk», που αναφέρεται στη ζωή του Χάρβεϊ Μιλκ, ενός από τους πρώτους ανοιχτά ομοφυλόφιλους αιρετούς αξιωματούχους των ΗΠΑ. Η πολυτάραχη απεικόνιση του Μιλκ του χάρισε ένα δεύτερο Όσκαρ τον επόμενο χρόνο.

Ο Πεν υποδύθηκε άλλο ένα πραγματικό πρόσωπο, τον συνταξιούχο αμερικανό διπλωμάτη Τζόζεφ Γουίλσον, στο πολιτικό δράμα του Νταγκ Λίμαν «Παιχνίδια Συνωμοσίας» («Fair Game», 2010). Η ταινία βασίστηκε στο σκάνδαλο του 2003, στο οποίο αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου διέρρευσαν την ταυτότητα της συζύγου του Γουίλσον, η οποία ήταν πράκτορας της CIA, σε μία προσπάθεια ν’ απαξιώσουν την κριτική του για τον πόλεμο στο Ιράκ.

Στο ιμπρεσιονιστικό δράμα του Τέρενς Μάλικ «Το δέντρο της ζωής» («The Tree of Life», 2011), ο Σον Πεν εμφανίστηκε ως ένας άνθρωπος στοιχειωμένος από αναμνήσεις της παιδικής του ηλικίας.

«Σε θέση βολής» (2015)Τον ίδιο χρόνο απεικόνισε έναν πρώην ροκ σταρ που γίνεται κυνηγός των Ναζί στην ταινία του Πάολο Σορεντίνο «Εκεί που χτυπά η καρδιά μου» («This Must Be the Place», 2011), τον μαφιόζο Μίκι Κοέν στο θρίλερ «Οι διώκτες του εγκλήματος» («Gangster Squad», 2013) κι έναν αναμορφωμένο δολοφόνο, του οποίου το παρελθόν τον στοιχειώνει, στην ταινία δράσης «Σε θέση βολής» («The Gunman», 2015).

Το 2018 πρωταγωνίστησε στην τηλεοπτική σειρά «The First» (2018), στο ρόλο ενός αστροναύτη που ηγείται της πρώτης επανδρωμένης αποστολής στον Άρη και τον επόμενο χρόνο επέστρεψε στη μεγάλη οθόνη με την ταινία «Ο καθηγητής και ο τρελός» («The Professor and the Madman», 2019), σχετικά με την πρώιμη σύνταξη του αγγλικού λεξικού της Οξφόρδης.

Ο Σον Πεν απασχολεί συχνά τη δημοσιότητα με την ακτιβιστική του δράση. Αντιτάχθηκε σθεναρά στον πόλεμο στο Ιράκ (2003) και υπήρξε έντονα επικριτικός στις πολιτικές του αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους τζούνιορ. Συμμετείχε στις προσπάθειες αποκατάστασης της ζωής στη Νέα Ορλεάνη μετά τον τυφώνα Κατρίνα (2005) και στην Αϊτή μετά τον μεγάλο σεισμό του 2010.

Το 2018 δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Bob Honey Who Just Do Stuff», μία σάτιρα για έναν διαζευγμένο δολοφόνο. Το 2020 νυμφεύτηκε για τρίτη φορά την κατά 31 χρόνια μικρότερή του αυστραλέζα ηθοποιό Λέιλα Τζορτζ.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ EMAIL ΣΑΣ

Εγγραφείτε στο Newsletter μας για να λαμβάνετε κάθε μέρα στο email σας τα σημαντικότερα άρθρα του «Σαν Σήμερα .gr»


ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΜΕΛΟΥΣ

premium Γίνε συνδρομητής με μόλις 8 € / μήνα, στήριξε τον αγαπημένο σου ιστότοπο
και απόλαυσε premium περιεχόμενο, χωρίς διαφημίσεις!

ΜΑΘΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ