Μπάρμπρα Στρέιζαντ

Αμερικανίδα τραγουδίστρια, συνθέτρια, ηθοποιός, σκηνοθέτρια και παραγωγός. Η Μπάρμπρα Στρέιζαντ (Barbra Streisand) είναι η κορυφαία και δημοφιλέστερη τραγουδίστρια της γενιάς της και μία από τις πιο δυναμικές γυναικείες παρουσίες στον καλλιτεχνικό χώρο των ΗΠΑ, γνωστή για τις προοδευτικές ιδέες της και για το φιλανθρωπικό της έργο. Στη συλλογή της φιγουράρουν όλα τα μεγάλα καλλιτεχνικά βραβεία των ΗΠΑ - 2 Όσκαρ, 5 Έμι, 10 Γκράμι, 1 Τόνι, 9 Χρυσές Σφαίρες - ενώ έχει πουλήσει πάνω 70 εκατομμύρια δίσκους.

Η Μπάρμπαρα Τζόαν «Μπάρμπρα» Στρέιζαντ γεννήθηκε στις 24 Απριλίου 1942 στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης από γονείς ιουδαϊκού θρησκεύματος με καταγωγή από την Πολωνία και τη Ρωσία. Υιοθέτησε το «Μπάρμπρα» ως όνομα, όπως έχει δηλώσει, επειδή απεχθανόταν το «Μπάρμπαρα» (Βαρβάρα) και δεν μπορούσε να το αλλάξει.

Από τα μαθητικά της χρόνια ασχολήθηκε με το θέατρο και για ένα μικρό χρονικό διάστημα παρακολούθησε μαθήματα υποκριτικής. Παράλληλα, εμφανιζόταν ως τραγουδίστρια σε νυχτερινά κέντρα της Νέας Υόρκης, ξεχωρίζοντας με την μετζο-σοπράνο φωνή της.

Το 1962 πρωτοεμφανίστηκε σε σκηνή του Μπρόντγουεϊ στο μιούζικαλ «I Can Get It For You Wholesale». Παρότι ο ρόλος της ήταν μικρός, η ερμηνεία της ξεχώρισε και το όνομά της άρχισε να συζητιέται στους καλλιτεχνικούς κύκλους.

Το 1963 εισήλθε δυναμικά στη δισκογραφία με το «The Barbra Streisand Album», ερμηνεύοντας με «ζωηρό και αυθεντικό τρόπο» δημοφιλή τραγούδια. Ο δίσκος έγινε χρυσός και κέρδισε δύο βραβεία Γκράμι.

Τον επόμενο χρόνο πρωταγωνίστησε στο μιούζικαλ των Στάιν/Μέριλ «Ένα αστείο κορίτσι» («Funny Girl») που την καθιέρωσε ως σταρ πρώτου μεγέθους. Το 1968 επανέλαβε την επιτυχία της με την κινηματογραφική μεταφορά του μιούζικαλ από τον Γουίλιαμ Γουάιλερ, στην παρθενική της εμφάνισή στη μεγάλη οθόνη.

Ακολούθησαν σημαντικοί ρόλοι σε μιούζικαλ, κωμωδίες και δραματικές ταινίες, όπως «Αλό Ντόλυ» («Hello Dolly», 1969) του Τζιν Κέλι, «Η διπλή ζωή της Ντέιζυ Γκέιμπλ» («On a Clear Day You Can See Forever», 1970) του Βινσέντε Μινέλι, «Η τροτέζα κι ο πρωτάρης» («The Owl and the Pussycat»», 1970) του Χέρμπερτ Ρος, «Μια τρελή, τρελή καταδίωξη» («What’s Up Doc?», 1972) του Πίτερ Μπογκντάνοβιτς, «Τα καλύτερά μας χρόνια» («The Way We Were», 1973) του Σίντνεϊ Πόλακ, «Ένα κορίτσι που τα κάνει όλα» («For Pete’s Sake», 1974) του Πίτερ Γέιτς, «Ένα αστέρι γεννιέται» («A Star Is Born», 1976) του Φρανκ Πίρσον. Η ζωντάνια που χαρακτήριζε τις ερμηνείες της στις ταινίες αυτές την καθιέρωσαν ως μία από τις κορυφαίες ηθοποιούς του Χόλιγουντ τη δεκαετία του ’70.

Το 1983 έκανε το σκηνοθετικό ντεμπούτο της με την ταινία «Γεντλ» («Yentl»), που βασίζεται σε μία ιστορία του νομπελίστα συγγραφέα Ισαάκ Μπασέβις Σίνγκερ, με βασική ηρωίδα μια νεαρή κοπέλα που μεταμφιέζεται σε άντρα για να συνεχίσει τις σπουδές της. Η Στρέιζαντ συνέχισε με δραματικούς ρόλους στις ταινίες «Σε αντίστροφη μέτρηση» («Nuts», 1987) του Μάρτιν Ριτ, «Ο πρίγκιπας της παλίρροιας» («The Prince of Tides», 1991) και «Ο καθρέφτης έχει δύο πρόσωπα» («The Mirror Has Two Faces», 1996), σε δικές της σκηνοθεσίες.

Η Μπάρμπαρα Στρέιζαντ παραμένει ενεργή καλλιτεχνικά μέχρι σήμερα σε όλους τους τομείς στους οποίους δραστηροποιείται. Επίλεκτο μέλος του Δημοκρατικού Κόμματος, παραμένει πάντα απέναντι και είναι επικριτική σε κάθε υποψήφιο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Με πλούσια φιλανθρωπική δράση, δαπανά μεγάλα ποσά για την υποστήριξη των μειονοτήτων (καθότι Εβραία η ίδια), των πολιτικών ελευθεριών, των γυναικείων υποθέσεων και του πυρηνικού αφοπλισμού.

Στην προσωπική της ζωή έχει παντρευτεί δύο φορές και τις δύο με συναδέλφους της. Την πρώτη με τον Έλιοτ Γκουλντ (1963-1971) και τη δεύτερη με τον Τζέιμς Μπρόλιν (1998). Από τον πρώτο της γάμο απέκτησε ένα παιδί, τον ηθοποιό Τζέισον Γκουλντ. Από τις σχέσεις της που είδαν το φως της δημοσιότητας ξεχωρίζουν αυτές με τον πρωθυπουργό του Καναδά Πιερ Έλιοτ Τριντό (πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού Τζάστιν Τριντό) στα τέλη της δεκαετίας του ‘60 και με τον αρκετά μικρότερό της τενίστα Αντρέ Αγκάσι τη δεκαετία του ‘90.