Η ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης —  Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (European Parliament)

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή Ευρωκοινοβούλιο αποτελεί το εκλεγμένο κοινοβουλευτικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα 766 μέλη του, γνωστοί και ως ευρωβουλευτές, εκλέγονται κάθε πέντε χρόνια με άμεσες, γενικές εκλογές, που διεξάγονται την ίδια περίοδο στα κράτη - μέλη.

Οι κύριες αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου είναι τρεις:

• Συζήτηση και θέσπιση των ευρωπαϊκών νόμων, μαζί με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
• Έλεγχος των δραστηριοτήτων των οργάνων της Ε.Ε., ιδιαίτερα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
• Συζήτηση και έγκριση του προϋπολογισμού της Ε.Ε., μαζί με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Η Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου συνέρχεται για μία εβδομάδα κάθε μήνα στο Στρασβούργο, ενώ οι συνεδριάσεις των κοινοβουλευτικών επιτροπών και οι έκτακτες σύνοδοι πραγματοποιούνται στις Βρυξέλλες. Στο Λουξεμβούργο εδρεύει η Γενική Γραμματεία του Ευρωκοινοβουλίου.

Ο αριθμός των ευρωβουλευτών κάθε κράτους - μέλους είναι σε γενικές γραμμές ανάλογος με τον πληθυσμό του. Οι ευρωβουλευτές χωρίζονται σε ομάδες με βάση την πολιτική τους ταυτότητα, και όχι τη χώρα τους.

Πολιτικές Ομάδες

• Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (European People’s Party)
  Είναι το κεντροδεξιό ευρωπαϊκό πολιτικό κόμμα, που υποστηρίζει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και διέπεται από τις ιδεολογικές αρχές του συντηρητισμού και του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Στις τάξεις του ανήκει η Νέα Δημοκρατία από την Ελλάδα και ο ΔΗΣΥ της Κύπρου.
• Προοδευτική Συμμαχία Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (Progressive Alliance of Socialists and Democrats)
  Εκπροσωπεί τα σοσιαλιστικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα και στοχεύει στην ενίσχυση του σοσιαλιστικού και σοσιαλδημοκρατικού κινήματος, στην ανάπτυξη κοινών δεσμών και κοινών πολιτικών για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στις τάξεις της ανήκουν το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ και η ΕΔΕΚ από την Κύπρο.
• Συμμαχία Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (Alliance of Liberals and Democrats for Europe)
  Εκπροσωπεί κόμματα με κοινές φιλελεύθερες, δημοκρατικές και μεταρρυθμιστικές αρχές και τοποθετείται πολιτικά στο χώρο του Κέντρου. Στις τάξεις του ανήκουν η Δράση και το ΔΗΚΟ της Κύπρου.
• Οι Πράσινοι - Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία (The Greens – European Free Alliance)
  Αποτελεί συνασπισμό δύο κομμάτων, του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος και της Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας, που εκπροσωπεί κόμματα περιφερειακά και μειονοτικά. Στους στόχους του περιλαμβάνεται η δημιουργία μιας κοινωνίας, όπου θα γίνονται σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και θα προστατεύεται το περιβάλλον, η μεγαλύτερη ελευθερία στο χώρο της εργασίας, η εμβάθυνση της δημοκρατίας και ο επανακαθορισμός της Ε.Ε με μεγαλύτερη έμφαση στις κοινωνικές, πολιτιστικές και οι οικολογικές αξίες. Στις τάξεις του ανήκουν οι Οικολόγοι Πράσινοι.
• Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές (European Conservatives and Reformists)
  Είναι η δεξιά - κεντροδεξιά συντηρητική, αντι-φεντεραλιστική και ευρωσκεπτικιστική πολιτική ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου.
• Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά-Βόρεια Πράσινη Αριστερά (European United Left–Nordic Green Left)
  Είναι η σοσιαλιστική και κομμουνιστική ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο. Αποτελείται από δύο υποοομάδες, την Ευρωπαϊκή Ενωτική Αριστερά και τη Βόρεια Πράσινη Αριστερά. Στις τάξεις του ανήκουν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και το ΑΚΕΛ.
• Ευρώπη της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας (Europe of Freedom and Democracy)
  Δεξιό και ευρωσκεπτικιστικό κόμμα. Στις τάξεις του ανήκει ο ΛΑΟΣ.

Κατανομή Εδρών

Η σύνθεση του Ευρωκοινοβουλίου που προέκυψε από τις Ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου 2009 είναι η κάτωθι:

Πρόδρομος του Ευρωκοινοβουλίου υπήρξε η Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ), που προβλέφτηκε από τη Συνθήκη των Παρισίων (18 Απριλίου 1951). Συνεδρίασε για πρώτη φορά στις 10 Σεπτεμβρίου 1952 και τα μέλη της προέρχονταν από τα εθνικά κοινοβούλια των κρατών - μελών της ΕΚΑΧ.

Με τη συνθήκη της Ρώμης η Κοινοβουλευτική Συνέλευση διευρύνθηκε ώστε να περιλάβει και τις τρεις Κοινότητες (ΕΚΑΧ, ΕΟΚ, Ευρατόμ). Με αυτή τη μορφή, τα 142 μέλη της Ευρωπαϊκής Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης συνεδρίασαν για πρώτη φορά το Μάρτιο του 1958. Τέσσερα χρόνια αργότερα (Μάρτιος 1962) η Συνέλευση έλαβε το σημερινό όνομα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Με τη σημαντική τροποποίηση των ιδρυτικών Συνθηκών που επέφερε η Εναία Ευρωπαϊκή Πράξη (Βρυξέλλες, 1987) αυξήθηκαν οι αρμοδιότητες  του Ευρωκοινοβουλίου και θεσπίστηκε η διαδικασία της συνεργασίας Συμβουλίου και Κοινοβουλίου στο νομοθετικό έργο και η δυνατότητα τροποποίησης των προτάσεων της Επιτροπής.

Το Ευρωκοινοβούλιο απέκτησε αρμοδιότητες συναπόφασης με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ (1997), η οποία έδωσε ώθηση προς μία αποτελεσματικότερη και δημοκρατικότερη Ένωση. Το Ευρωκοινοβούλιο συμμετέχει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων σε δεκάδες τομείς δράσης, διατυπώνοντας σύμφωνη ή συμβουλευτική γνώμη. Σήμερα, το Ευρωκοινοβούλιο έχει επιβάλει το ρόλο του ως συνομοθέτη, διαθέτει δημοσιονομική εξουσία και ασκεί δημοκρατικό έλεγχο σε όλα τα ευρωπαϊκά όργανα.