Αλφρέδο Ντι Στέφανο

Θρυλική μορφή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, με καταγωγή από την Αργεντινή και ισπανική υπηκοότητα. Δεινός σκόρερ, οδήγησε τη Ρεάλ Μαδρίτης στην κατάκτηση πέντε συνεχόμενων Κυπέλλων Πρωταθλητριών (νυν Τσάμπιονς Λιγκ) τη δεκαετία του ‘50 (1956-1960). Ήταν γνωστός με το προσωνύμιο «ξανθιά σαίτα» (saeta rubia), για τη διεισδυτικότητα, τη δύναμη και την αντοχή του. Διέθετε τακτική παιδεία μέσα στο γήπεδο και μπορούσε να παίξει σε όλες τις θέσεις. Διακρίθηκε και ως προπονητής, γεγονός σπάνιο για παίκτη πρώτης γραμμής.

Ο Αλφρέδο Στέφανο Ντι Στέφανο Λαουλέ (Alfredo Stefano Di Stefano Laulhé), με ιταλικές ρίζες από την πλευρά του πατέρα του και γαλλοϊρλανδικές από την πλευρά της μητέρας του, γεννήθηκε στο προάστιο Μπαράκας του Μπουένος Άιρες στις 4 Ιουλίου του 1926.

Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική καριέρα του από τη Ρίβερ Πλέιτ το 1943. Το 1945 δόθηκε για ένα χρόνο δανεικός στη Χουρακάν κι επέστρεψε στην παλιά του ομάδα για να κερδίσει το πρωτάθλημα Αργεντινής του 1947. Την ίδια χρονιά, με την εθνική Αργεντινής κατέκτησε και το Κόπα Αμέρικα. Το 1949 πήγε στη Μιλιονάριος της Κολομβίας, ύστερα από τη μεγάλη απεργία των ποδοσφαιριστών στην Αργεντινή. Έμεινε εκεί έως το 1953 και κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα Κολομβίας (1949, 1951, 1952, 1953).

Το 1953 πήρε μετεγγραφή για τη Ρεάλ Μαδρίτης, στην οποία αγωνίστηκε μέχρι το 1964 και δημιούργησε τον μύθο του. Με τα χρώματα των «μερένγκες», ο Ντι Στέφανο κατέκτησε 5 Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης (1956, 1957, 1958, 1959 και 1960), 2 Λατινικά Κύπελλα (1955, 1957), 8 πρωταθλήματα Ισπανίας (1954, 1955, 1956, 1958, 1961, 1962, 1963, 1964), 1 Κύπελλο (1962) κι ένα Διηπειρωτικό το 1960.

Τη διετία 1964 - 1966 αγωνίστηκε με τη φανέλα της Εσπανιόλ, στην οποία κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Κατά τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής του καριέρας αναδείχτηκε 8 φορές πρώτος σκόρερ: Στην Αργεντινή το 1947, στην Κολομβία το 1951 και το 1952 και στην Ισπανία πέντε φορές (1954, 1956-1959). Κατέκτησε τη «Χρυσή Μπάλα» το 1957 και το 1959, ενώ αναδείχθηκε κορυφαίος αθλητής της Ισπανίας τις χρονιές 1957, 1959, 1960 και 1964.

Ο Ντι Στέφανο φόρεσε τη φανέλα τριών εθνικών ομάδων. Της πατρίδας του, της Αργεντινής (6 φορές, 6 γκολ) το 1947, της Κολομβίας (4 φορές) το 1949 και της Ισπανίας (31 συμμετοχές, 29 γκολ) την περίοδο 1957-1961). Παρ’ όλα αυτά δεν κατάφερε να πάρει μέρος στην τελική φάση κανενός Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το 1962 είχε επιλεγεί για την Ισπανική ομάδα, αλλά δεν αγωνίστηκε, λόγω τραυματισμού, ενώ στα προηγούμενα Μουντιάλ δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής, λόγω αλλαγής υπηκοότητας.

Το 1967 ξεκίνησε μία επιτυχημένη καριέρα προπονητή. Εργάστηκε κατά σειρά στην Έλτσε (1967-68), την Μπόκα Τζούνιορς (1969-1970) με την οποία κέρδισε ένα πρωτάθλημα, τη Βαλένθια (1970-74) με την οποία κέρδισε το πρωτάθλημα του 1971, τη Σπόρτιγκ Λισαβόνας (1974), τη Ράγιο Βαγιεκάνο (1975-1976), την Καστεγιόν (1977-1978), τη Βαλένθια (1979-1980) με την οποία κέρδισε το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης το 1980 και το σούπερ καπ της ίδιας χρονιάς, τη Ρίβερ Πλέιτ (1981-1982), τη Ρεάλ Μαδρίτης (1982-1983) με την οποία κέρδισε το ισπανικό σούπερ καπ του 1982, τη Βαλένθια (1986-1988) και έκλεισε την καριέρα του στην αγαπημένη του Ρεάλ Μαδρίτης (1990-1991), με την οποία κέρδισε ένα ακόμα σούπερ καπ Ισπανίας το 1990.

Ο δον Αλφρέδο ήταν επίτιμος πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης και τον Οκτώβριο του 2011 συμπεριλήφθηκε στο «Πάνθεο των Διασημοτήτων της FIFA» (FIFA Hall of Fame), το μουσείο του ποδοσφαίρου, που στεγάζεται στην πόλη Πατσούκα του Μεξικού.

Ο Αλφρέδο ντι Στέφανο πέθανε στις 7 Ιουλίου 2014, σε ηλικία 88 ετών. Τις τελευταίες μέρες της ζωής του νοσηλευόταν στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Μαδρίτης «Γκρεγκόριο Μαρανιόν» με καρδιοαναπνευστικα προβλήματα.