Το Διηπειρωτικό Κύπελλο Ποδοσφαίρου και η ιστορία του

Το Διηπειρωτικό Κύπελλο (Intercontinental Cup) ήταν μία ετήσια ποδοσφαιρική διοργάνωση ανάμεσα στις πρωταθλήτριες ομάδες της Ευρώπης (UEFA) και της Νοτίου Αμερικής (CONMEMBOL), των δύο κορυφαίων ποδοσφαιρικά περιοχών του πλανήτη. Διεξήχθη από το 1960 έως το 2004 και αντικαταστάθηκε από το διευρυμένο με τις πρωταθλήτριες και των άλλων ηπείρων Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων το 2000. Για ένα χρόνο, το 2000, οι δυο διοργανώσεις συνυπήρξαν. Τους περισσότερους τίτλους, από τρεις, έχουν κατακτήσει η Ρεάλ Μαδρίτης, η Μίλαν, η Μπόκα Τζούνιορς, η Πενιαρόλ και η Νασιονάλ του Μοντεβιδέο.

Η ιδέα της διοργάνωσης ανήκε στον πρόεδρο της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Βραζιλίας και μετέπειτα πρόεδρο της FIFA, Ζοάο Χαβελάνζε και τον γάλλο δημοσιογράφο Ζακ Γκοντέ. Η πρώτη μνεία για τη νέα διοργάνωση έγινε στον βραζιλιάνικο και ισπανικό Τύπο στις 9 Οκτωβρίου 1958. Σύμφωνα με τους εμπνευστές της, αντίπαλοι θα ήταν η κάτοχος του Κυπέλλου Πρωταθλητριών / Τσάμπιονς Λιγκ από την Ευρώπη και η κάτοχος του Κόπα Λιμπερταδόρες από τη Νότιο Αμερική. Ο νικητής θα αναδεικνυόταν σε διπλούς αγώνες.

Ο εναρκτήριος αγώνας έγινε στις 3 Ιουλίου 1960 στο στάδιο «Σεντενάριο» του Μοντεβιδέο μεταξύ της Πενιαρόλ από την Ουρουγουάη και της Ρεάλ Μαδρίτης. Τον παρακολούθησαν 70.000 θεατές κι έληξε ισόπαλος χωρίς τέρματα. Ο επαναληπτικός έγινε στις 4 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους στο «Μπερναμπέου» της Μαδρίτης, παρουσία 90.000 θεατών. Η «βασίλισσα» ήταν καταιγιστική. Επικράτησε με 5-1 και κατέκτησε τον πρώτο τίτλο του Διηπειρωτικού Κυπέλλου.

Με την πάροδο του χρόνου η διοργάνωση άρχισε να χάνει την αίγλη της, λόγω κυρίως του σκληρού παιγνιδιού των ομάδων από την Αργεντινή και την Ουρουγουάη. Κάποιες από τις μεγάλες ομάδες της Ευρώπης απέφευγαν να συμμετάσχουν, ιδίως μετά τα σοβαρά επεισόδια στον επαναληπτικό αγώνα της 22ας Οκτωβρίου 1969 μεταξύ της Εστουντιάντες και της Μίλαν στο «Λα Μπομπονέρα» του Μπουένος Άιρες. Έτσι, τη θέση τους έπαιρναν οι φιναλίστ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπως συνέβη με τον Παναθηναϊκό στη διοργάνωση του 1971.

Το σκληρό παιγνίδι των νοτιομερικάνων και εν προκειμένω της Νασιονάλ του Μοντεβιδέο αντιμετώπισαν και οι παίκτες του «τριφυλλιού». Στον πρώτο αγώνα τον δύο ομάδων στο Στάδιο Καραϊσκάκη, που έληξε με 1-1, ο επιθετικός των ουρουγουανών Χούλιο Μοράλες με ένα σκληρό μαρκάρισμα έσπασε το πόδι του 24χρονου Γιάννη Τομαρά, ενός πολλά υποσχόμενου αμυντικού.

Οι προσπάθειες για την αναζωογόνηση του θεσμού ευοδώθηκαν το 1980. Η έδρα της διοργάνωσης μεταφέρθηκε στο Τόκιο και ο νικητής αναδεικνυόταν σε μονό αγώνα. Τη χορηγία του Διηπειρωτικού Κυπέλλου ανέλαβε η Toyota.

To 2000, η FIFA δημιούργησε μια νέα διοργάνωση, το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων (FIFA Club World Cup), με τη συμμετοχή των πρωταθλητριών ομάδων και των 6 Συνομοσπονδιών της, και απορρόφησε το Διηπειρωτικό Κύπελλο το 2005.

Οι αντίπαλοι και οι νικητές του Διηπειρωτικού Κυπέλλου

Έτος	Αντίπαλοι	Α’ Αγώνας	Β’ Αγώνας	Πλέι-Οφ	Νικητής
1960	Ρεάλ Μαδρίτης – Πενιαρόλ	0-0	5-1		Ρεάλ Μαδρίτης
1961	Πενιαρόλ – Μπενφίκα	0-1	5-0	2-1	Πενιαρόλ
1962	Σάντος – Μπενφίκα	3-2	5-2		Σάντος
1963	Σάντος – Μίλαν	2-4	4-2	1-0	Σάντος
1964	Ίντερ – Ιντεπεντιέντε	0-1	2-0	1-0 (παράταση)	Ίντερ
1965	Ίντερ – Ιντεπεντιέντε	3-0	0-0		Ίντερ
1966	Πενιαρόλ – Ρεάλ Μαδρίτης	2-0	2-0		Πενιαρόλ
1967	Ρασίγκ – Σέλτικ	0-1	2-1	1-0	Ρασίγκ
1968	Εστουντιάντες – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ	1-0	1-1	2-1	Εστουντιάντες
1969	Μίλαν – Εστουντιάντες	3-0	1-2	4-2	Μίλαν
1970	Φέγενορντ – Εστουντιάντες	2-2	1-0	3-2	Φέγενορντ
1971	Νασιονάλ – Παναθηναϊκός	1-1	2-1		Νασιονάλ
1972	Άγιαξ – Ιντεπεντιέντε	1-1	3-0		Άγιαξ
1973	Ιντεπεντιέντε – Γιουβέντους	1-0			Ιντεπεντιέντε
1974	Ατλέτικο Μαδρίτης – Ιντεπεντιέντε	0-1	2-0		Ατλέτικο Μαδρίτης
1975	Δεν έγινε
1976	Μπάγερν – Κρουζέιρο	2-0	0-0		Μπάγερν
1977	Μπόκα Τζούνιορς – Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ	2-2	3-0		Μπόκα Τζούνιορς
1978	Δεν έγινε
1979	Ολίμπια – Μάλμοε	1-0	2-1		Ολίμπια
1980	Νασιονάλ – Νότιγχαμ Φόρεστ	1-0			Νασιονάλ
1981	Φλαμένγκο – Λίβερπουλ	3-0			Φλαμένγκο
1982	Πενιαρόλ – Άστον Βίλα	2-0			Πενιαρόλ
1983	Γκρέμιο – Αμβούργο	2-1			Γκρέμιο
1984	Ιντεπεντιέντε – Λίβερπουλ	1-0			Ιντεπεντιέντε
1985	Γιουβέντους – Αρχεντίνος Τζούνιορς	2-2 (4-2 στα πέναλτι)			Γιουβέντους
1986	Ρίβερ Πλέιτ – Στεάουα Βουκουρεστίου	1-0			Ρίβερ Πλέιτ
1987	Πόρτο – Πενιαρόλ	2-1			Πόρτο
1988	Πενιαρόλ – Αϊντχόφεν	2-2 (7-6 στα πέναλτι)			Πενιαρόλ
1989	Μίλαν – Ατλέτικο Νασιονάλ	1-0			Μίλαν
1990	Μίλαν – Ολίμπια	3-0			Μίλαν
1991	Ερυθρός Αστέρας – Κόλο Κόλο				Ερυθρός Αστέρας
1992	Σάο Πάολο – Μπαρτσελόνα	2-1			Σάο Πάολο
1993	Σάο Πάολο – Μίλαν	3-2			Σάο Πάολο
1994	Βελέζ Σάρσφιλντ – Μίλαν	2-0			Βελέζ Σάρσφιλντ
1995	Άγιαξ – Γκρέμιο	0-0 (4-3 στα πέναλτι)			Άγιαξ
1996	Γιουβέντους – Ρίβερ Πλέιτ	1-0			Γιουβέντους
1997	Μπορούσια Ντόρτμουντ – Κρουζέιρο	2-0			Μπορούσια Ντόρτμουντ
1998	Ρεάλ Μαδρίτης – Βάσκο Ντα Γκάμα	2-1			Ρεάλ Μαδρίτης
1999	Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Παλμέιρας	1-0			Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
2000	Μπόκα Τζούνιορς – Ρεάλ Μαδρίτης	2-1			Μπόκα Τζούνιορς
2001	Μπάγερν – Μπόκα Τζούνιορς	1-0 (στην παράταση)			Μπάγερν
2002	Ρεάλ Μαδρίτης – Ολίμπια	2-0			Ρεάλ Μαδρίτης
2003	Μπόκα Τζούνιορς – Μίλαν	3-1 στα πέναλτι (1-1 καν. αγώνα και παράταση)			Μπόκα Τζούνιορς
2004	Πόρτο – Όνσε Κάλδας	8-7-1 στα πέναλτι (0-0 καν. αγώνα και παράταση)			Πόρτο

Τίτλοι ανά ομάδα

Ομάδα	Τίτλοι	Έτη
Μίλαν	3	1969, 1989, 1990
Πενιαρόλ	3	1961, 1966, 1982
Ρεάλ Μαδρίτης	3	1960, 1998, 2002
Μπόκα Τζούνιορς	3	1977, 2000, 2003
Νασιονάλ	3	1971, 1980, 1988
Ιντεπεντιέντε	2	1973, 1984
Γιουβέντους	2	1985, 1996
Σάντος	2	1962, 1963
Ίντερ	2	1964, 1965
Σάο Πάολο	2	1992, 1993
Άγιαξ	2	1972, 1995
Μπάγερν	2	1976, 2001
Πόρτο	2	1987, 2004
Εστουντιάντες	1	1968
Ολίμπια	1	1979
Γκρέμιο	1	1983
Ρίβερ Πλέιτ	1	1986
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ	1	1999
Ρασίγκ	1	1967
Φέγενορντ	1	1970
Ατλέτικο Μαδρίτης	1	1974
Φλαμένγκο	1	1981
Ερυθρός Αστέρας	1	1991
Βελέζ Σάρσφιλντ	1	1994
Μπορούσια Ντόρτμουντ	1	1997