Ανί Ερνό

Η Ανί Ερνό (Annie Ernaux) είναι γαλλίδα καθηγήτρια της γαλλικής φιλολογίας και λογοτέχνις, βραβευμένη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2022, για το «θάρρος και την κλινική οξύνοια με την οποία αποκαλύπτει τις ρίζες, την αποξένωση και τους συλλογικούς περιορισμούς της προσωπικής μνήμης». Το πεζογραφικό έργο της Ανί Ερνό αποτελείται από σύντομα, αυτοβιογραφικά αφηγήματα, τα οποία δεν ξεπερνούν, συνήθως, τις εκατό σελίδες.

Η Ανί Ντισέν γεννήθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 1940 στο Λιλεμπόν της Νορμανδίας, περιοχή της βορειοδυτικής Γαλλίας, από γονείς εργατικής προέλευσης, οι οποίοι αργότερα άνοιξαν ένα καφέ-μπακάλικο. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Ρουέν και του Μπορντό γαλλική φιλολογία και άφησε ανολοκλήρωτη τη διδακτορική της διατριβή για τον γάλλο θεατρικό συγγραφέα Μαριβό.

Εργάστηκε ως καθηγήτρια σε Λύκεια και Κολέγια της Γαλλία, προτού αναλάβει θέση καθηγήτριας στο «Εθνικό Κέντρο Εκπαίδευσης Δια Αλληλογραφίας» («Centre National d' Enseignement par Correspondence»).

Βιβλία της Ανί Ερνό στα Ελληνικά

Το πεζογραφικό έργο της Ανί Ερνό αποτελείται από σύντομα, αυτοβιογραφικά αφηγήματα – τα οποία δεν ξεπερνούν, συνήθως, τις εκατό σελίδες – και ασχολούνται με θέματα της παιδικής της ηλικίας, των σχέσεων με τους γονείς της και με τους ερωτικούς της συντρόφους, χωρίς να χάνουν τη ζωντάνια, τη δύναμη και την οξυδέρκειά τους.

Μεγάλο μέρος του λογοτεχνικού της έργου έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά, αρχικά από τις εκδόσεις Χατζηνικολή και στη συνέχεια από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο» («Μια Γυναίκα», «Τα Χρόνια», «Το Γεγονός», «Ο Τόπος», «Πάθος», «Χάνομαι», «Δεν βγήκα από το σκοτάδι μου», «Η Ντροπή»).

«Το γεγονός»

Το αφήγημά της «Το Γεγονός», που πραγματεύεται μία παράνομη άμβλωση τη δεκαετία του ’60 μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 2021 από την σκηνοθέτη Οντρέ Ντιβάν και απέσπασε τον «Χρυσό Λέοντα» του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας την ίδια χρονιά.

Σ’ ένα τηλεοπτικό πορτρέτο της που ετοίμασε το Γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού, το 2000, η Ανί Ερνό ισχυρίζεται ότι δύο είναι τα στοιχεία που κυριαρχούν στη γραφή της: Αυτό της κοινωνικής ανισότητας, της τομής ανάμεσα στον οικογενειακό κοινωνικό της χώρο και στον κόσμο των γραμμάτων που διάλεξε ν' ακολουθήσει η ίδια, αφενός, και αφετέρου το στοιχείο της ανδρικής κυριαρχίας στον κόσμο. «Δεν υπάρχει, κατά τη γνώμη μου», λέει, «δημιουργική εργασία ή εργασία γύρω από θέματα μορφής που να μην έχει αφετηρία της την πραγματικότητα».

Βραβεύσεις για το έργο της

Έχει τιμηθεί με πλήθος βραβείων («Ρενοντό», «Ντιράς», «Μοριάκ, Στρέγκα», «Γιουρσενάρ»), ενώ το 2019 υπήρξε υποψήφια για το Man Booker International.
Τα έργα της διδάσκονται στο γαλλικό σχολείο ως σύγχρονη κλασική λογοτεχνία.

Ενταγμένη στην Αριστερά, η Ανί Ερνό παραμένει σταθερή υποστηρίκτρια του Ζαν-Λικ Μελανσόν στις υποψηφιότητές του για την Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας, ενώ έχει πάρει θέση υπέρ των «Κίτρινων Γιλέκων» και της Παλαιστινιακής υπόθεσης. Από το 1964 έως το 1985 ήταν παντρεμένη με τον Φιλίπ Ερνό, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά.