Ο Ντμίτρι Βρούμπελ ήταν ρώσος ζωγράφος, που άφησε τη σφραγίδα του στο Τείχος του Βερολίνου το 1990 με το διάσημο γκράφιτι κατά του ολοκληρωτισμού. Το έργο του Ντμίτρι Βρούμπελ, απεικόνιζε τον ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης Λεονίντ Μπρέζνιεφ να φιλά στο στόμα τον τότε ηγέτη της Ανατολικής Γερμανίας Έριχ Χόνεκερ και είχε τίτλο «Κύριε: βοήθησέ με να επιζήσω ανάμεσα σ' αυτή την θανατηφόρο αγάπη».
Ο πολωνικής καταγωγής Ντμίτρι Βρούμπελ γεννήθηκε στη Μόσχα στις 14 Ιουλίου 1960, από γονείς που μπαινόβγαιναν στα γκουλάγκ. Άρχισε να ζωγραφίζει από τα εφηβικά του χρόνια και μετά την ενηλικίωσή του σπούδασε καλές τέχνες στη Μόσχα. Από το 1989 έζησε για λίγο στο Παρίσι και μετά την πτώση του κομμουνισμού στη Σοβιετική Ένωση στο Βερολίνο.
Τη φωτογραφία με το φιλί των δύο ηγετών, που είχε τραβήξει ο γάλλος φωτογράφος Ρεζί Μποσού στις 7 Οκτωβρίου 1979 στο Ανατολικό Βερολίνο, την είχε δείξει στον Βρούμπελ μια γνωστή του από το Παρίσι. Ο ίδιος βλέποντας τη φωτογραφία είχε πει τότε: «Αυτό ήταν ένα αποκρουστικό, αηδιαστικό πράγμα, στην αρχή παρά λίγο να ξεράσω, αλλά παρόλα αυτά όπως συμβαίνει συνήθως, ήθελα να καταγράψω αυτό που δεν καταγράφεται στην τέχνη και αυτό το έργο άρχισε κατά κάποιο τρόπο να μου γίνεται έμμονη ιδέα».
Τα πρώτα σκίτσα του μελλοντικού γκράφιτι τα είχε δει ο ποιητής και ζωγράφος Ντμίτρι Πριγκόφ, ο οποίος και του είπε: «Καλό θα ήταν να γίνει στο τείχος του Βερολίνου». Ο Βρούμπελ γέλασε, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν ρεαλιστικό.
Στις αρχές του 1990, την γκαλερί που είχε δημιουργήσει στο διαμέρισμά του, επισκέφθηκε ο γκαλερίστας Αλεξάντρ Μπροντόφσκι, ο οποίος είχε έρθει από το Βερολίνο για να βρει ζωγράφους για την πρώτη έκθεση της σοβιετικής πρωτοπορίας στην Ανατολική Γερμανία. Ο Μπροντόφκσι προσκάλεσε τον Βρούμπελ προτείνοντάς του να ζωγραφίσει στο τείχος του Βερολίνου. Πολλοί γνωστοί του είχαν χαρακτηρίσει την πρόταση «βλακώδη», αφού σε κάνα δύο μήνες θα γκρεμιζόταν, προτείνοντάς του να πάει στο Δυτικό Βερολίνο και να κάνει εκθέσεις στις γκαλερί εκεί.
Ο Βρούμπελ αποφάσισε παρά τις αμφιβολίες να πάει στην Ανατολική Γερμανία.
Φτάνοντας στο Βερολίνο και στο σημείο του Τείχους όπου θα ζωγράφιζε υπήρχε ένα φορτηγό με χρώματα, ενώ σε μερικά σημεία είχαν κάποιοι καλλιτέχνες ζωγραφίσει τα έργα τους. Το σημείο αυτό άρχισαν να το αποκαλούν East Side Gallery (Γκαλερί της ανατολικής πλευράς).
O Ρώσος φιλόσοφος και φίλος του Ντμίτρι Βρούμπελ, Αλεξάντρ Μαρόζοφ, αναφερόμενος στο γκράφιτι αυτό, έγραψε στην εφημερίδα Novaya Gazeta Europe, ότι «η απεικόνιση αυτή έγινε το πιο μαζικό σύμβολο της σοβιετοποίησης και της απαλλαγής από αυτήν». Αναφερόμενος στη φράση κάτω από το γκράφιτι «Κύριε: βοήθησε με να επιζήσω ανάμεσα σ’ αυτή τη θανατηφόρο αγάπη» ανέφερε ότι αν και είναι άγνωστη η προέλευσή της, θυμίζει ρήση από την Βίβλο. Επισημαίνει μάλιστα ότι «η απεικόνιση αυτή αρχικά εκλαμβάνονταν ως μία σατιρική απεικόνιση».
«...Στον κόσμο τα φλογερά αυτά φιλιά προκαλούσαν ανάμικτα συναισθήματα. Ήταν αυτονόητο ότι συνιστούσαν μια επίδειξη “αγάπης”. Όλοι το καταλάβαιναν. Όμως τι σήμαινε στην περίπτωση αυτή η “αγάπη”; Ήταν δημοσίως εκφραζόμενα αδελφικά συναισθήματα στα οποία δίνονταν έμφαση, επικαλύπτοντας τις ροές της βίας, της γενικής θλίψης, προσδίδοντας ταυτόχρονα κάποιον τρόπο κοινής συνύπαρξης. Οπτικά ενσάρκωναν την ιδέα της “αδελφότητας”, αλλά ο κόσμος ήταν δομημένος κατά τέτοιο τρόπο, που σ’ αυτόν υπήρχε ο “Μεγάλος αδερφός”. Και αυτός ήταν ο Μπρέζνιεφ. Οι ιστορικοί λένε ότι ο Μπρέζνιεφ, όταν του ζήτησαν να λύσει το ζήτημα της Τσεχοσλοβακίας, είπε: “Αγαπώ τον Σάσα (τον Αλεξάντρ Ντούμπτσεκ)”. Τον οποίο αγαπούσε αναμφίβολα. Αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να εισβάλει στην Τσεχοσλοβακία το 1968».
Ο Μαρόζοφ απεκάλυψε στη Novaya Gazeta Europe ότι τρεις εβδομάδες πριν βρεθεί στο νοσοκομείο ο Βρούμπελ σε κωματώδη κατάσταση, αυτό που τον απασχολούσε ήταν οι φωτογραφίες του Ντμίτρι Κοζάτσκι (με το ψευδώνυμο «Ορέστης, στο τάγμα Αζόφ).
«Ο Βρούπελ έκλαιγε κυριολεκτικά όταν μιλούσε για τον πόλεμο, γι' αυτές τις φωτογραφίες, με ποιο καλλιτεχνικό τρόπο τραβήχτηκαν. Ήθελε να κάνει μια έκθεση VR (εικονικής πραγματικότητας) με αυτές τις φωτογραφίες, πώς να κάνει ένα μουσείο για την Μπούτσα με τη βοήθεια των τεχνολογιών VR. Αναζητούσε τρόπους για να ενδυναμώσει τις οπτικές μαρτυρίες του πολέμου με λογοτεχνικές ρήσεις. Για τον ίδιο μία ευθεία γραμμή πέρασε μετά από 30 χρόνια ανάμεσα στο “θανατηφόρο φιλί” στο Τείχος του Βερολίνου και αυτή τη βία που ξεδίπλωσαν τα ρωσικά στρατεύματα στην Ουκρανία το 2022».
Ο Ντμίτρι Βρούμπελ πέθανε στις 14 Αυγούστου 2022 στο Βερολίνο, σε ηλικία 62 ετών.
Γίνε συνδρομητής με μόλις 
Facebook
Google