Σιγκούρνεϊ Γουΐβερ

Η αμερικανίδα ηθοποιός Σιγκούρνεϊ Γουΐβερ (Sigourney Weaver) άφησε το ξεχωριστό αποτύπωμά της στην ιστορία του κινηματογράφου, κυρίως τη δεκαετία του ‘80. Αν και ηθοποιός με γερή θεατρική παιδεία, γνώρισε την επιτυχία από τον ρόλο της δυναμικής Έλεν Ρίπλεϊ στη σειρά ταινιών επιστημονικής φαντασίας «Άλιεν» («Alien»), που πρωτοκηνοθέτησε το 1979 ο Ρίντλεϊ Σκοτ.

Η Σούζαν Αλεξάντρα Γουίβερ γεννήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 1949 στη Νέα Υόρκη από οικογένεια με διαρκή παρουσία στο χώρο του θεάματος. Ο πατέρας της Σιλβέστερ Γουΐβερ διετέλεσε πρόεδρος του τηλεοπτικού δικτύου NBC και η αγγλίδα μητέρα της Ελίζαμπεθ Ίνγκλις ήταν ηθοποιός. Από τα 14 άρχισε να αυτοαποκαλείται Σιγκούρνεϊ, από το όνομα μιας ελάσσονος ηρωίδας του μυθιστορήματος του Σκοτ Φιτζέραλντ «Ο μεγάλος Γκάτσμπι», το οποίο την ακολούθησε και στην καλλιτεχνική της διαδρομή.

Παρά τα ευτυχισμένα παιδικά της χρόνια, η εφηβεία της δεν ήταν πάντα εύκολη. Η ίδια δεν είχε εμπιστοσύνη στον εαυτό της, ένα χαρακτηριστικό που προήλθε από το γεγονός ότι ήταν γενικά ψηλότερη από τα περισσότερα κορίτσια της ηλικίας της, αλλά και από τη μητέρα της που της είχε πει στα 8 της ότι ήταν απλά όμορφη, ενώ η ίδια πίστευε αρκετά στην ομορφιά της. «Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι αν η μητέρα μου δεν πιστεύει ότι είμαι όμορφη, κανείς άλλος δεν θα το κάνει», είπε κάποτε.

Στα 13 της, οι γονείς την έστειλαν σε ψυχίατρο επειδή πολλές φορές ήταν κλεισμένη στον εαυτό της και δεν ήταν επικοινωνιακή. «Ποτέ δεν μίλησα καν με τον ψυχίατρο», θυμάται. «Ήμουν μια φυσιολογική έφηβη και οι έφηβοι μισού να λένε οτιδήποτε στους γονείς τους».

Η Γουΐβερ αποφοίτησε από ιδιωτικό σχολείο στο Κονέκτικατ και στη συνέχεια γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ της Καλιφόρνιας. Εκεί συνειδητοποίησε ότι το πραγματικό της όνειρο ήταν να γίνει ηθοποιός. Μετά την αποφοίτησή της με πτυχίο φιλολογίας το 1971, επέστρεψε στο Κονέκτικατ για να παρακολουθήσει τη Δραματική Σχολή του Πανεπιστημίου του Γέιλ. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της το 1974, ένα χρόνο πριν από μία άλλη ηθοποιό και φίλη της, τη Μέριλ Στριπ, με την οποία μοιράστηκε ρόλους σε παραστάσεις αρχαίου δράματος.

Τα επόμενα χρόνια βρήκε σταθερή δουλειά σε πρωτοποριακές θεατρικές παραστάσεις στη Νέα Υόρκη, εμφανίστηκε στη σαπουνόπερα «Somerset» και συμμετείχε με ένα μικρό ρόλο στην κομεντί του Γούντι Άλεν «Ο νευρικός εραστής» («Annie Hall», 1977). Ήταν όμως ο πρωταγωνιστικός ρόλος της στην ταινία επιστημονικής φαντασίας του Ρίντλεϊ Σκοτ «Άλιεν, ο επιβάτης του διαστήματος» («Alien», 1979), που εκτόξευσε την καριέρα της και της έδωσε τη δυνατότητα να διαλέγει ρόλους.

Η επόμενη δεκαετία της ανήκε. Πρωταγωνίστησε σε μία σειρά από ενδιαφέρουσες ταινίες, όπως το πολιτικό θρίλερ του Πίτερ Γουίρ «Επικίνδυνα χρόνια» («The Year of Living Dangerously», 1982) και η κωμωδία επιστημονικής φαντασίας του Ιβάν Ράιτμαν «Ghostbusters» (1984).

Το 1986 επανέλαβε τον ρόλο της Ρίπλεϊ στην ταινία «Άλιενς, η Επιστροφή» («Aliens»), που σκηνοθέτησε ο Τζέιμς Κάμερον και της απέφερε την πρώτη της υποψηφιότητα για το Όσκαρ καλύτερης ηθοποιού τον επόμενο χρόνο. Το 1989 απέσπασε δύο ακόμη υποψηφιότητες για Όσκαρ, στην κατηγορία της καλύτερης ηθοποιού για την ερμηνεία της στο βιογραφικό δράμα του Μάικλ Άπτεντ «Γορίλες στην ομίχλη» («Gorillas in the Mist», 1988), που αναφέρεται στη ζωή της ζωολόγου Νταϊάν Φόσεϊ και στην κατηγορία του δεύτερου γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην κομεντί του Μάικ Νίκολς «Εργαζόμενο Κορίτσι» («Working Girl», 1988).

Οι κινηματογραφικές επιτυχίες συνεχίστηκαν και τη δεκαετία του ‘90. Επανέλαβε τον ρόλο της Έλεν Ρίπλεϊ στο «Άλιεν 3: Η τελική αναμέτρηση» («Alien 3», 1992), που σκηνοθέτησε ο Ντέιβιντ Φίντσερ και στο «Άλιεν: Η αναγέννηση» («Alien Resurrection», 1997) σε σκηνοθεσία του Ζαν-Πιερ Ζενέ. Το 1992 υποδύθηκε την βασίλισσα της Ισπανίας Ισαβέλλα στο ιστορικό δράμα του Ρίντλεϊ Σκοτ «1492: Χριστόφορος Κολόμβος» («1492: Conquest of Paradise» και τον επόμενο χρόνο την πρώτη κυρία των ΗΠΑ στην κωμωδία του Ιβάν Ράιτμαν «Ντέιβ: Πρόεδρος για μια μέρα» («Dave»), με συμπρωταγωνιστή τον Κέβιν Κλάιν.

Τα τελευταία χρόνια, η Σιγκούρνεϊ Γουΐβερ συνεχίζει να αποδεικνύει το υποκριτικό ταλέντο της και να αναζητά ενδιαφέροντα έργα. Το 2004 συμπρωταγωνίστησε στο θρίλερ του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν «Σκοτεινό χωριό» («The Village») και το 2009 ξανασυνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Τζέιμς Κάμερον στην ταινία επιστημονικής φαντασίας «Avatar». Εκτός από τις εμφανίσεις της στον κινηματογράφο, διατηρεί τη συχνή επαφή με το σανίδι, πρωταγωνιστώντας σε ποικίλες θεατρικές παραστάσεις.

Στην προσωπική της ζωή είναι παντρεμένη από το 1984 με τον σκηνοθέτη Τζιμ Σίμπσον, με τον οποίο έχει αποκτήσει μία κόρη.