Ο Όσκαρ Σίντλερ (Oskar Schindler) ήταν γερμανός επιχειρηματίας, που, αν και μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού (Ναζιστικού) Κόμματος, έσωσε από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και από τον θάνατο 1200 Εβραίους, που εργάζονταν στις επιχειρήσεις του στην κατεχόμενη από τους Ναζί Πολωνία. Έγινε ευρύτατα γνωστός μέσα από την πολυβραβευμένη ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ «Η λίστα του Σίντλερ», παραγωγής 1993.
Ο Όσκαρ Σίντλερ γεννήθηκε στις 28 Απριλίου 1908 στο Τσβίταου της Μοραβίας, που τότε ανήκε στην Αυστροουγγαρία και σήμερα στην Τσεχία. Μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος από τα τέλη της δεκαετίας του 30 – κυρίως για επαγγελματικούς, παρά για ιδεολογικούς λόγους – εξελίχθηκε σε μετρ των δωροδοκιών προς γερμανούς αξιωματούχους, κατορθώνοντας να αποκτήσει ένα εργοστάσιο οικιακών ειδών στην κατεχόμενη Κρακοβία, με το οποίο προμήθευε τον γερμανικό στρατό, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στην Κρακοβία υπήρχε ένα από τα μεγαλύτερα εβραϊκά γκέτο της Πολωνίας, με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειονότητα των υπαλλήλων του – 1200 στους 1700 – να είναι Εβραίοι.
Το κλείσιμο του εργοστασίου και η περίφημη «Λίστα του Σίντλερ»
Το 1943 οι τοπικές αρχές κατοχής αποφάσισαν να διαλύσουν το γκέτο και να το μετατρέψουν σε στρατόπεδο εργασίας, όπου θα δούλευαν οι υγιείς Εβραίοι, ενώ οι ανήμποροι για εργασία θα μεταφέρονταν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου ήταν βέβαιος ο θάνατός τους στα κρεματόρια. Το καλοκαίρι του 1944 οι αρχές αποφάσισαν να κλείσουν τόσο το στρατόπεδο, όσο και το εργοστάσιο του Σίντλερ, μετά τη διαφαινόμενη ήττα της Ναζιστικής Γερμανίας.
Τότε ο Σίντλερ επανέλαβε το ευγενές σπορ της δωροδοκίας, πείθοντας τον τοπικό γερμανό διοικητή να μεταφέρει το εργοστάσιο στην επίσης κατεχόμενη Τσεχοσλοβακία και να πάρει μαζί του τους εβραίους υπαλλήλους του, από μία λίστα που συνέταξε ο ίδιος. Ήταν η περίφημη «Λίστα του Σίντλερ», όπως έμεινε στην ιστορία.
Η χρεωκοπία στην Αργεντινή και η επιστροφή στη Γερμανία
Εξαντλημένος οικονομικά μετά τη λήξη του πολέμου ζούσε από τη φιλανθρωπία των εβραίων υπαλλήλων του που είχε διασώσει, αλλά και εβραϊκών ανθρωπιστικών οργανώσεων. Το 1949, με την πολεμική αποζημίωση που έλαβε, μετακινήθηκε με τη σύζυγό του στην Αργεντινή, όπου άνοιξε μία αγροτική φάρμα. Γρήγορα, όμως, η σπάταλη και τρυφηλή ζωή του τον οδήγησε στη χρεωκοπία. Χώρισε από τη σύζυγό του κι επέστρεψε στην τότε Δυτική Γερμανία. Ασχολήθηκε με το εμπόριο τσιμέντου, αλλά κι αυτή η επιχειρηματική του δραστηριότητα δεν ευδοκίμησε.
Μέχρι τον θάνατό του, στις 9 Οκτωβρίου 1974, ο Όσκαρ Σίντλερ ζούσε με μία πενιχρή σύνταξη και τις φιλανθρωπίες των εβραϊκών οργανώσεων. Τάφηκε στο όρος Σιών της Ιερουσαλήμ, όντας το μοναδικό μέλος του Ναζιστικού Κόμματος που έλαχε αυτής της τιμής.