Μπομπ Χόουπ

O Μπομπ Χόουπ (Bob Hope) ήταν αγγλοαμερικανός ηθοποιός, που έγραψε ιστορία στο χώρο της κωμωδίας με τις καταιγιστικές ατάκες του. Ήταν ένας από τους δημοφιλέστερους και πιο αγαπητούς ηθοποιούς στις ΗΠΑ, όχι μόνο για τις καλλιτεχνικές του επιδόσεις, αλλά και για τον πατριωτισμό του, καθώς περιόδευε στα πεδία των μαχών για να ψυχαγωγήσει χιλιάδες στρατιώτες από διαφορετικές γενιές. Τα ευφυολογήματά του άφησαν εποχή και περιλαμβάνονται και σήμερα σε σχετικές ανθολογίες χιούμορ.

Ο Λέσλι Τάουνς “Μπομπ” Χόουπ γεννήθηκε στο Έλθαμ του νοτιοανατολικού Λονδίνου στις 29 Μαΐου 1903. Ήταν ο πέμπτος από τους επτά γιους ενός οικοδόμου και μιας τραγουδίστριας. Η οικογένειά του μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όταν ήταν τεσσάρων χρόνων. Μεγάλωσε στο Κλίβελαντ του Οχάιο και από μικρός έδειξε δείγματα του υποκριτικού του ταλέντου, όταν σε ηλικία 10 ετών κέρδισε ένα διαγωνισμό μιμητών του Σαρλό.

Ύστερα από μία σύντομη καριέρα στην ερασιτεχνική πυγμαχία, ξεκίνησε την καλλιτεχνική του διαδρομή τη δεκαετία του ‘20 από το βαριετέ, για να μεταπηδήσει αργότερα στον κινηματογράφο και το ραδιόφωνο. Πρωτοεμφανίστηκε στο Μπρόντγουεϊ το 1927 και πήρε τον πρώτο σημαντικό του ρόλο στο μιούζικαλ «Ρομπέρτα» (Roberta) το 1933. Η δημοτικότητα των ραδιοφωνικών σατιρικών μονολόγων του του χάρισε ένα ρόλο στη μουσική κωμωδία «The Big Broadcast of 1938» (1938), όπου τραγούδησε με τη Σίρλεϊ Ρος το «Thanks for the Memory», ένα τραγούδι που τον χαρακτήριζε έκτοτε.

To 1940 ο Μπομπ Χόουπ γύρισε την ταινία «Στο νησί τού πειρασμού» (The Road to Singapore), δημιουργώντας έναν κωμικό χαρακτήρα ψευτοπαληκαρά. Γυρίστηκαν άλλες έξι ταινίες της σειράς, όλες με συμπρωταγωνιστές τον Μπινγκ Κρόσμπι και την Ντόροθι Λαμούρ: «Η σειρήνα της ζούγκλας» (The Road to Zanzibar, 1941), «Μαρόκο» (The Road to Marocco, 1942), «Δύο μάγκες στην Αλάσκα» (The Road to Utopia, 1946), «Σάμπα στο Pίo» (The Road to Rio, 1947), «Μάμπο στο Μπαλί» (The Road to Bali, 1952) και «Αστροναύτης με το στανιό» (The Road to Hong Kong, 1962).

Ανάμεσα στους άλλους κωμικούς ρόλους του περιλαμβάνονται και οι ταινίες «Caught in the Draft« (1941), «Let’s Face It» (1943), «To χλωμό πρόσωπο» (The Paleface, 1948), «Μυλόρδος υπηρέτης» (Fancy Pants, 1950) και «Στα νύχια των κατασκόπων» (My Favorite Spy, 1951). To 1944, το ραδιοφωνικό πρόγραμμά του ήταν πρώτο σε ακροαματικότητα και το 1950 άρχισε τη σταδιοδρομία του στην τηλεόραση με μεγάλη επιτυχία.

Τιμήθηκε από τρεις αμερικανούς προέδρους (Αϊζενχάουερ, Κένεντι και Τζόνσον) για την πατριωτική του δράση, ενώ για τον ίδιο λόγο, αλλά και για τη συνεισφορά του στην τέχνη του κινηματογράφου, του απονεμήθηκαν πέντε ειδικά Όσκαρ (1940, 1944, 1952, 1959, 1965). Ο Μπομπ Χόουπ παρουσίασε πολλές τελετές απονομής των βραβείων Όσκαρ και είχε συμμετάσχει σε προγράμματα ψυχαγωγίας αμερικανών στρατιωτών από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έως τον Α’ Πόλεμο του Κόλπου (1991).

Ο Μπομπ Χόουπ χαρακτηρίστηκε ως ο «βασιλιάς του ευφυολογήματος». Κάποτε είχε πει ότι «κάποιος έχει γεράσει, όταν τα κεριά κοστίζουν περισσότερο από την τούρτα», ενώ μία φορά αστειευόμενος με τα αγγλικά του μεγαλοπαράγοντα του Χόλιγουντ, Σπύρου Σκούρα, τα οποία μιλούσε με ελληνική προφορά, του είπε: «Σπύρο είσαι 20 χρόνια εδώ, αλλά ακούγεσαι σαν να πρόκειται να έρθεις την επόμενη εβδομάδα».

Ο Μπομπ Χόουπ πέθανε στις 27 Ιουλίου 2003, σε ηλικία 100 ετών. Είχε παντρευτεί δύο φορές και απέκτησε τέσσερα παιδιά.

• Διαβάστε: Μπομπ Χόουπ - Αποφθέγματα