Προφήτης Δαβίδ

Βασιλιάς του Ισραήλ και προφήτης (Προφητάναξ).

Γεννήθηκε στη Βηθλεέμ και ήταν ο έβδομος γιος του Ιεσσαί. Άρχισε τη ζωή του ως τσοπανόπουλο, ενώ παράλληλα έγραφε στίχους κι έπαιζε κιθάρα.

Μια μέρα που ο προφήτης Σαμουήλ έκανε θυσία στη Βηθλεέμ, παρευρισκόταν και το νεαρό τσοπανόπουλο. Όταν τέλειωσε η θυσία, ο Σαμουήλ έχρισε μυστικά βασιλιά των Ιουδαίων τον Δαβίδ. Επειδή, όμως, ζούσε ο Σαούλ, ο Δαβίδ πήγε στο παλάτι του και διασκέδαζε τη μελαγχολία του βασιλιά με την κιθάρα του. Ο Σαούλ πολλές φορές προσπάθησε να σκοτώσει το Δαβίδ από ζήλια. Τον έσωζε, όμως, η Θεία Πρόνοια και ο γιος του Σαούλ, Ιωνάθαν, που ήταν στενός του φίλος.

Σε κάποιο πόλεμο, που οι στρατοί των Φιλισταίων και των Εβραίων ήταν αντιμέτωποι, ένας γίγαντας Φιλισταίος, ο Γολιάθ προκαλούσε σε μονομαχία τους Εβραίους. Ο πελώριος αυτός πολέμαρχος τους περιγελούσε για τον πανικό που ένιωθαν στο αντίκρυσμά του. Ό Δαβίδ, που είχε έλθει στο στρατόπεδο για να φέρει τροφές στα τρία στρατευμένα αδέρφια του, ντράπηκε για το φόβο των συμπατριωτών του και αποφάσισε να μονομαχήσει με τον υπερήφανο Γολιάθ. Με την άδεια του Σαούλ αντιμετώπισε το φοβερό γίγαντα και με μία πέτρα, που είχε στη σφεντόνα του, του έσπασε το κεφάλι.

Μετά το κατόρθωμά του αυτό δοξάστηκε πολύ. Ο εβραϊκός λαός τον επευφήμησε στο γυρισμό του με την κραυγή: «Ο Σαούλ νίκησε χιλιάδες και ο Δαβίδ νίκησε μυριάδες». Αργότερα, που σκοτώθηκαν ο Σαούλ και ο Ιωνάθαν πολεμώντας τους Φιλισταίους, ο Δαβίδ έγινε βασιλιάς.

Υπήρξε έξοχος στρατηγός, μεγάλος κυβερνήτης και σπουδαίος ποιητής. Όταν γέρασε, παρέδωσε την εξουσία στον αγαπημένο του γιο Σολομώντα. Πέθανε περί το 962 π.Χ, αφού βασίλευσε για 38 χρόνια.

Ο Δαβίδ μεγάλωσε πολύ το εβραϊκό κράτος, συνέτριψε όλους τους εχθρούς του κι έκανε κατορθώματα, που τον απαθανάτισαν. Πάνω απ’ όλα, όμως, τον δόξασαν οι ψαλμοί του, που είναι έξοχα έργα, με τα οποία προφητεύει τον ερχομό του Ιησού Χριστού.

Γι’ αυτό το λόγο, η μνήμη του τιμάται από τη Χριστιανική Εκκλησία την Κυριακή μετά τη Γέννηση του Ιησού Χριστού ή στις 26 Δεκεμβρίου, όταν δεν μεσολαβεί Κυριακή μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Δαβίδ και Δαβιδία.