Τρωάδες

Στιγμιότυπο από παράσταση του Εθνικού Θεάτρου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου το καλοκαίρι του 1975.
Στιγμιότυπο από παράσταση του Εθνικού Θεάτρου στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου το καλοκαίρι του 1975.

Τραγωδία του Ευριπίδη, που αποτελεί ένα αμείλικτο «κατηγορώ» για τις φρικαλεότητες του πολέμου κι ένα σπαρακτικό αίτημα για αλληλεγγύη και ανθρωπισμό.

Τα πρόσωπα του έργου

Ποσειδώνας, Αθηνά, Εκάβη, Χορός από αιχμάλωτες Τρωαδίτισσες, Ταλθύβιος (αγγελιοφόρος), Κασσάνδρα, Ανδρομάχη, Μενέλαος, Ελένη, Αστυάνακτας, Ακόλουθοι, Στρατιώτες.

Η υπόθεση

Το έργο εκτυλίσσεται στο στρατόπεδο των Αχαιών, στα παράλια της λεηλατημένης Τροίας. Οι αιχμάλωτες Τρωαδίτισσες και η βασίλισσά τους, Εκάβη, θρηνούν για τα δεινά τους. Όσες έχουν απομείνει ζωντανές από την ξεκληρισμένη βασιλική οικογένεια θα δοθούν δώρο στους Αχαιούς, ενώ ο εγγονός της Εκάβης, ο μικρός Αστυάνακτας, γκρεμίζεται από τα τείχη, θύμα της σκληρότητας των κατακτητών. Οι φλόγες αφανίζουν την Τροία και οι γυναίκες, απελπισμένες, οδηγούνται στα πλοία που θα τις μεταφέρουν πέρα από το Αιγαίο, σκλάβες στα σπίτια των νικητών.

Θεατρολογικά

Οι Τρωάδες (Τρωαδίτισσες, οι γυναίκες της Τροίας) είναι ένα από τα έργα της τριλογίας «Αλέξανδρος και Παλαμήδης», που έχει ως φόντο τους ηττημένους του Τρωϊκού Πολέμου. Ανέβηκε μαζί με το σατυρικό δράμα «Σίσυφος» την άνοιξη του 415 π.Χ, κατά τη διάρκεια της εορτής των Διονυσίων στην Αθήνα. Στον σχετικό θεατρικό διαγωνισμό, ο Ευριπίδης κατέλαβε τη δεύτερη θέση, πίσω από τον άγνωστο σήμερα Ξενοκλή.

Σύμφωνα με τον θεατρικό κριτικό Στάθη Δρομάζο, οι «Τρωάδες» δεν είναι καθόλου αριστοτελικό έργο (σ.σ. με αρχή, μέση και τέλος). «Μπορούμε να πούμε ότι είναι ο πρόδρομος του θεάτρου - ντοκουμέντο». Δεν έχει θεατρική πλοκή ή ανέλιξη χαρακτήρων. Οι ηθοποιοί μπαίνουν στη σκηνή για να κλάψουν, να καταραστούν και να φύγουν.»

Ιστορικό πλαίσιο

Το 415 π.Χ, που ανέβηκαν οι «Τρωάδες», οι Αθηναίοι ήταν μπλεγμένοι στον Πελοποννησιακό Πόλεμο για 17ο χρόνο και προετοίμαζαν την καταστροφική, όπως αποδείχτηκε, εκστρατεία στη Σικελία, ενώ τον προηγούμενο χρόνο (416 π.Χ.), είχαν διαπράξει το ανοσιούργημα της σφαγής των κατοίκων της Μήλου, που επιζητούσαν την ουδετερότητά τους ανάμεσα στις δύο μεγάλες δυνάμεις του ελληνικού χώρου, την Αθήνα και τη Σπάρτη.

Αποσπάσματα

Σε τέτοιας δυστυχίας ζυγό δεν σκύβουν
οι ελεύθεροι εύκολα έτσι το κεφάλι (Ταλθύβιος)

Ο φρόνιμος τον πόλεμο αποφεύγει,
μα, στην ανάγκη αυτή κανείς αν έρθει,
δόξα μικρή δεν είναι ένας ωραίος
για την πατρίδα θάνατος· ντροπή ’ναι
άσκημα να πεθαίνεις (Κασσάνδρα).

Σχετικά

  • Ο Ζαν-Πολ Σαρτρ έγραψε το 1965 μία εκδοχή των «Τρωάδων» («Les Troyennes»), που παραμένει κατά μέγα μέρος πιστή στο κείμενο Ευριπίδη. Στο έργο αυτό του γάλλου στοχαστή διακρίνουμε συγκεκαλυμμένες αναφορές στον ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό στην Ασία και δευτερευόντως σε υπαρξιακά θέματα.
  • Ο Μιχάλης Κακογιάννης μετέφερε το έργο του Ευριπίδη στη μεγάλη οθόνη το 1971, με πρωταγωνιστές την Κάθριν Χέπμπορν (Εκάβη), τη Βανέσα Ρεντγκρέιβ (Ανδρομάχη), τον Μπράιαν Μπλεσντ (Ταλθύβιος), τη Ζενεβιέβ Μπιζολντ (Κασσάνδρα), την Ειρήνη Παππά (Ελένη) και τον Πάτρικ Μαγκί (Μενέλαος). Τη μουσική της ταινίας υπογράφει ο Μίκης Θεοδωράκης.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ EMAIL ΣΑΣ

Εγγραφείτε στο Newsletter μας για να λαμβάνετε κάθε μέρα στο email σας τα σημαντικότερα άρθρα του «Σαν Σήμερα .gr»


ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΜΕΛΟΥΣ

premium Γίνε συνδρομητής με μόλις 8 € / μήνα, στήριξε τον αγαπημένο σου ιστότοπο
και απόλαυσε premium περιεχόμενο, χωρίς διαφημίσεις!

ΜΑΘΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ