Γιορτή προς τιμήν της Δήμητρας και της Κόρης (Περσεφόνης), που τελούσαν οι αρχαίοι Αθηναίοι στην Ελευσίνα, πριν από το όργωμα, στις αρχές του μηνός Πυανεψιώνος (μέσα Οκτωβρίου).
Η παράδοση λέει ότι μία επιδημία είχε ενσκήψει στον ελλαδικό χώρο και το μαντείο των Δελφών αποφάνθηκε ότι οι Αθηναίοι, εκ μέρους και των υπόλοιπων Ελλήνων, θα έπρεπε να προσφέρουν ένα μέρος της σοδειάς τους στη θεά Δήμητρα. Σε αντάλλαγμα, οι άλλες πόλεις της Ελλάδας όφειλαν να στείλουν ένα μέρος της δικής τους συγκομιδής στην Αθήνα.
Πρόκειται για μία από τις ελάχιστες γιορτές που αναφέρονται σε αρχαία τραγωδία («Ικέτιδες» του Ευριπίδη). Η κύρια προσφορά ήταν οι πρώτοι καρποί των δημητριακών, ενώ σε κατοπινούς χρόνους μαρτυρείται και η θυσία βοδιών.