Κάτω από δέντρα σκοτεινά προστατευμένες,
Οι κουκουβάγιες στη σειρά βαλμένες,
Θεότητες αλλότριες και ξένες,
Ρίχνουνε τη ροζ ματιά τους βαθυστόχαστα παντού.
Χωρίς να αναδεύονται μένουνε καθισμένες
Μέχρι της μελαγχολίας την ώρα
Μέχρις ότου, ωθώντας τον γερμένο ήλιο στη δύση,
Το σκοτάδι επικρατήσει.
Με τη στάση τους διδάσκουν τους σοφούς απ' τους ανθρώπους
Πως θα πρέπει στη ζωή τους
Να φοβούνται τις κινήσεις και τις αναταραχές.
Άνθρωποι που ξεγιελιούνται από ίσκιους φευγαλέους
Πάντοτε θα τιμωρούνται
Για την έμπνευση που είχαν να θελήσουν αλλαγές.
Μετάφραση: Χρίστος Γούδης