Και μες τ’ απόλυτο σκοτάδι θα σε συναντήσω, φίλε.
Ήρωα που πέθανες για ιδανικά
με το φακό θα σ’ εντοπίσω.
*
Θα σου μιλήσω για πράγματα κοινά
που τ’ αγνοούσες. Τώρα το αίμα χύνεται μονάχα στα τροχαία.
Ήσυχες Κυριακές στο πάρκο με τα παιδιά·
κάθε Δευτέρα σινεμά
Ζούμε τα γεγονότα απ’ τις εφημερίδες, τον έρωτα
στα εικονογραφημένα περιοδικά.
Στην ταβέρνα πότε-πότε οι φίλοι, ξαναγυρνούμε στα παλιά.
Ό Γιάννης γλίτωσε απ’ τα συνδικάτα
— πάνε τα δωρεάν τρεχάματα για τα κοινά —
μπουτίκ ή Μαίρη άνοιξε, αντίκες και κεραμικά
— το γυναικείο ζήτημα το ξεπέρασε σωστά.
Κι ο Μάρκος, τι ξενύχτια γράφε-σβήνε στα ντουβάρια
τι λαϊκά συλλαλητήρια, τι ξύλο και κυνηγητά
οργανωτής πωλήσεων τώρα, θυμάται και χαμογελά.
Κι αν απομείναν λίγ’ αγύριστα κεφάλια
κρατάνε θέσεις και φυλάκια αλωμένα
παίζοντας — μάταια — τ’ αλλοτινά αλλόκοτα θηρία
θ’ απελαθούνε νύχτα, για Λίβανο ή Συρία.
*
Στάσου στο φως να σε φωτογραφήσω.
Μη στρέφεις το πρόσωπο αλλού.