Εδώ κοιμούνται οι βελόνες που κουράστηκαν
αφού τα καλοκαιρινά κέντησαν άστρα.
Τα δέντρα νανουρίζουν στις δασές τους κεφαλές
την τελευταία κραυγή των μαμουδιών όλου του κόσμου.
Η δρόσο, η πράσινη μούχλα κ’ η πάχνη ανυφαίνουνε
σε νυφάδες λιπόθυμες μιαν γλυκιάν εξουθένωση.
Γκρεμίζοντας σεντόνια αραχνούφαντα με ηλιαχτίδα
των ελαφιών τ’ απέραντα ενθουσιάζει μάτια.
Σ’ αγκαθερά μονοπάτια τρεις γέροι εβραίοι πηγαίνουνε
σαν κοράκια ορφανά με κομμένες φτερούγες.