Η κατάρα μου

Τα μέλη μου έχω λύσει
κι άφησα την αρρώστια να με κατακλύζει.
Φτηνό ξενοδοχείο λαϊκό·
το κάθε του δωμάτιο με τέσσερα κρεβάτια.

Απέξω να περνά ο Επιτάφιος,
τα αυτοκίνητα να σταματούν, η άνοιξη να σκύβει·
και μέσα στο δωμάτιο εμείς,
πρόκληση στην κατάρα του πέρα από κάθε μέτρο.

Την άλλη μέρα πια μας άρπαξε.
Μας βύθισε χίλιες φορές και μας ξανάβγαλε,
μας τσίριξε, μας βόγκηξε, μας τάραξε.

Κανείς δεν ξανασήκωσε κεφάλι.