Ζεστή ανάσα του βουνού
Κάθομ' εδώ που κελαηδούν τ' αστέρια
Κι έχει το χώμα μια περίεργη ιδέα
Σα να μη θέλη να γλιστρήση κάτου
Σα να μη θέλη να με αφήση μόνο
Με τον πρώτο χτύπο της καμπάνας
Τόσα νιάτα φεύγουν
Τόσα νιάτα φτάνουν
Απ' τη φωλιά του ύπνου.