Απόγευμα στην Αθήνα

Σκουπίζω τις παλιές φωνές
από το τηλέφωνο.
Μετά κουρδίζω τη συσκευή — ακόμα μπερδεύω 
το τηλέφωνο με ρολόι —
Βγάζω το δέρμα μου και κάνω 
ένα ζεστό μπάνιο για να ξεχάσω.
Λύνω πολιτικά σταυρόλεξα.
Πέντε καθέτως.
Πέντε υποδορίως.
Λέξη με εφτά γράμματα.
Α ν α π ν ο ή.
Κάποιος μου κλείνει το στόμα.
Βλέπω όμως τον πεθαμένο
να οδηγεί ιλιγγιωδώς το αυτοκίνητο.
Κορνάρει, ελίσσεται, τρέχει να προλάβει
ανοιχτό το νεκροταφείο ή το εστιατόριο.