Σε είδα χτες στο Σύνταγμα, Ιφιγένεια
Το πρόσωπό σου στενόμακρο φεγγάρι
Πίσω απ’ τα κάγκελλα του τρόλλεϊ
Και ο λαιμός
Λαιμός του απελπισμένου κύκνου
Μέσα στο άδειο σκοτεινό νερό.
Τα πάντα έτοιμα για την ανώφελη θυσία
(έτσι κι αλλοιώς η Ελένη κάποτε θα γύριζε)
Ύψωσα αργά το χέρι καί χαιρέτισα
Χάιδεψα με τα δάκρυά μου τα μάτια,
Τα κατάμαυρα μαλλιά,
Το σκοτεινό σημάδι πίσω στο λαιμό
Οι άλλοι γύρω;
Μα άσ’ τους αυτούς -
Σε είδα χτες στο Σύνταγμα, Ιφιγένεια,
Σε είδα μες στο δειλινό