Παγκόσμια Ημέρα Πνευμονικής Υπέρτασης

Η Παγκόσμια Ημέρα Πνευμονικής Υπέρτασης (Wold Pulmonary Hypertension Day) καθιερώθηκε τον Μάιο του 2012, κατά τη διάρκεια επιστημονικού συνεδρίου στη Μαδρίτη και διεξάγεται κάθε χρόνο στις 5 Μαΐου, ημερομηνία θανάτου του πρώτου παιδιού από πνευμονική υπέρταση στην Ισπανία στις αρχές της δεκαετίας του ‘90.

Στόχος των σχετικών εκδηλώσεων, στις οποίες συμμετέχουν ιατρικές εταιρείες και οργανώσεις ασθενών, είναι η ενημέρωση του παγκόσμιου κοινού για μια νόσο που προσβάλλει τους πνεύμονες και την καρδιά.

Η πνευμονική υπέρταση προκαλείται από την αύξηση της πίεσης του αίματος στις αρτηρίες των πνευμόνων και τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι: δύσπνοια, ζαλάδα, κόπωση, μελάνιασμα στα άκρα και στα χείλη και πιθανά λιποθυμική τάση ή λιποθυμία στην άσκηση ή τη δραστηριότητα.

Υπάρχουν πέντε βασικοί τύποι πνευμονικής υπέρτασης: πνευμονική αρτηριακή υπέρταση (π.χ. ιδιοπαθής, κληρονομούμενη, σχετιζόμενη με συγγενείς καρδιοπάθειες, ηπατοπάθειες ή νοσήματα του συνδετικού ιστού), πνευμονική υπέρταση λόγω αριστερής καρδιοπάθειας, πνευμονική υπέρταση λόγω παθήσεων των πνευμόνων, πνευμονική υπέρταση λόγω θρόμβων στα αγγεία των πνευμόνων και πνευμονική υπέρταση λόγω αιματολογικών ή άλλων χρόνιων νοσημάτων.

Όλοι αυτοί οι τύποι πνευμονικής υπέρτασης προσβάλουν τους ασθενείς με διαφορετικό τρόπο, αλλά όλοι μπορούν να οδηγήσουν σε καρδιακή ανεπάρκεια και τελικά σε πρώιμο θάνατο. Άνθρωποι όλων των ηλικιών, μεταξύ αυτών και παιδιά, μπορεί να αναπτύξουν κάποιο τύπο πνευμονικής υπέρτασης.

Η πνευμονική υπέρταση προσβάλλει άτομα όλων των ηλικιών σε όλο τον πλανήτη. Υπολογίζεται ότι περίπου 25 εκατ. άνθρωποι παγκοσμίως νοσούν από πνευμονική υπέρταση, ενώ από τη σπάνια μορφή της, την πνευμονική αρτηριακή υπέρταση, περίπου 50-55 άτομα ανά εκατομμύριο. Πολλοί από αυτούς δεν το γνωρίζουν.

Σύμφωνα με την Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία, χρειάζεται επαγρύπνηση ώστε να μην υπάρχει ούτε ένας αδιάγνωστος ασθενής. Ο χρόνος μετράει για τους ασθενείς με πνευμονική υπέρταση, καθώς τα πρώτα συμπτώματα είναι ήπια και κοινά με άλλες παθήσεις. Η έγκαιρη διάγνωση αυξάνει τα ποσοστά επιβίωσης και βελτιώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής των πασχόντων.