Σήφης Βαλυράκης

Ο Σήφης Βαλυράκης, με σημαντική και περιπετειώδη αντιστασιακή δράση κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ. Διετέλεσε βουλευτής Χανίων του Κινήματος (1977-2004, 2009-2012) και υπηρέτησε ως υφυπουργός (Συγκοινωνιών, Πολιτισμού, Δημόσιας Τάξης) και υπουργός Δημόσιας Τάξης στις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου.

Ο Σήφης (Ιωσήφ) Βαλυράκης γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου 1943 στα Χανιά.
Γαλουχημένος σε πολιτικό περιβάλλον – πατέρας του ήταν ο παλιός βουλευτής της Ένωσης Κέντρου και διοικητής της «Σιδηράς Πυροβολαρχίας» στο Αλβανικό Μέτωπο, Ιωάννης Βαλυράκης – από νωρίς κι εκείνος πολιτικοποιήθηκε, στην αρχή ως μέλος της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας (ΕΔΗΝ), της νεολαιΐστικης οργάνωσης της Ένωσης Κέντρου. Σπούδασε ηλεκτρονικός μηχανικός στη Δυτική Γερμανία και τη Σουηδία, με ειδίκευση στους βιομηχανικούς αυτοματισμούς.

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας ανέπτυξε αντιστασιακή δράση και οργανώθηκε στο ΠΑΚ. Στις 12 Μαΐου 1971 συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση επτά ετών. Το επόμενο έτος κατόρθωσε το ακατόρθωτο. Στις 20 Μαΐου 1972 δραπέτευσε από τις περιβόητες φυλακές της Κέρκυρας και κατέφυγε στην Αλβανία, όπου συνελήφθη και καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών ετών. Αφέθηκε ελεύθερος ύστερα από πρωτοβουλία του Ανδρέα Παπανδρέου και διεθνείς παρεμβάσεις κι εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, όπου ανέλαβε οργανωτικός υπεύθυνος του ΠΑΚ Ελλήνων φοιτητών Ιταλίας.

Ο Σήφης Βαλυράκης υπήρξε από τα ιδρυτικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής από το 1974. Από το 1974 έως το 1975 διετέλεσε γραμματέας της Επιτροπής Οργανωτικού του ΠΑΣΟΚ και μέλος του Γραφείου Διεθνών Σχέσεων. Το 1975 έγινε μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ.

Στις 12 Μαρτίου 1976 συνελήφθη μαζί με τον Χαράλαμπο Κουρή στη Χίο, για παράνομη εισαγωγή και κατοχή πολεμικών τυφεκίων (Καλάσνικοφ και ΦΑΛ), καθώς και πυρομαχικών και απειλήθηκε με διαγραφή από το ΠΑΣΟΚ. Καταδικάστηκε πρωτόδικα σε φυλάκιση 8 μηνών για παράνομη κατοχή όπλων και πυρομαχικών (27 Ιουλίου 1976) και σε φυλάκιση 9 μηνών στο εφετείο (8 Οκτωβρίου 1986), ποινή την οποία εξαγόρασε. Και τα δύο δικαστήρια δέχτηκαν τον ισχυρισμό του ότι ο οπλισμός προοριζόταν για τη μαρτυρική Κύπρο.

Το 1977 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Χανίων με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ κι έκτοτε εκλεγόταν συνεχώς στην ίδια περιφέρεια έως και το 2000. Για τελευταία φορά εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 2009.

Το 1981 ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικό αξίωμα στην πρώτη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου ως υφυπουργός Συγκοινωνιών (21 Οκτωβρίου 1981 - 23 Νοεμβρίου 1984). Στη δεύτερη κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου διετέλεσε υφυπουργός Πολιτισμού (26 Ιουλίου 1985 - 22 Ιουνίου 1988) και υφυπουργός Δημόσιας Τάξης (22 Ιουνίου 1988 - 2 Ιουλίου 1989).

Μετά την επάνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία ανέλαβε υφυπουργός Δημόσιας Τάξης (8 Ιουλίου 1994 - 4 Απριλίου 1995) και ορκίστηκε υπουργός Δημόσιας Τάξης στις 4 Απριλίου 1995. Παρέμεινε στο υπουργικό αξίωμα έως τις 22 Ιουλίου 1996, οπότε την πρωθυπουργία ανέλαβε ο Κώστας Σημίτης.

Έχοντας αδιάλειπτη παρουσία στις διεργασίες του Κινήματος, στις 24 Σεπτεμβρίου 1990, στο δεύτερο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, καθώς επίσης και στο τρίτο Συνέδριο του κόμματος στις 17 Απριλίου 1994. Στις 30 Ιουνίου 1996, στο 4ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, επανεξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Κινήματος και το Μάρτιο του 1999 εξελέγη εκ νέου στο 5ο συνέδριο.

Στις 24 Ιανουαρίου 2021 ο Σήφης Βαλυράκης βρέθηκε νεκρός στη θαλάσσια περιοχή της Ερέτριας κοντά στο μικρό νησί Πεζονήσι, ύστερα από πολύωρη αναζήτηση. Είχε βγει για ψάρεμα με το φουσκωτό του και το πτώμα του βρέθηκε ένα μίλι από το σκάφος. Ο θάνατός του οφειλόταν σε ατύχημα, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις των ανδρών του Λιμενικού. Η οικογένειά του επιμένει ότι είναι δολοφονία. Η υπόθεση βρίσκεται υπό δικαστική διερεύνηση.

Ο Σήφης Βαλυράκης ήταν νυμφευμένος με τη γνωστή ζωγράφο Μίνα Παπαθεοδώρου και ήταν πατέρας δύο παιδιών.