Ίγκι Ποπ

Ο Ίγκι Ποπ (Iggy Pop) είναι αμερικανός μουσικός, με μεγάλη επιρροή στη ροκ μουσική, αντιστρόφως ανάλογη με την εμπορική του απήχηση. Αποκαλείται ο «Νονός του Πανκ», καθότι επηρέασε καθοριστικά το ιδίωμα αυτό της ροκ μουσικής με το συγκρότημά του «The Stooges». Είναι πασίγνωστος για τις ενεργειακά φορτισμένες, σχεδόν υστερικές συναυλίες του. Εμφανίζεται συνήθως γυμνός από τη μέση και πάνω και του αρέσει να βουτά και να γίνεται ένα με το διονυσιασμένο κοινό του.

Ο Ίγκι Ποπ, κατά κόσμον Τζέιμς Νιούελ Όστερμπεργκ, γεννήθηκε στο Μάσκιγκον του Μίσιγκαν στις 21 Απριλίου 1947. Μεγάλωσε σ’ ένα τροχόσπιτο στο Υψηλάντη του Μίσιγκαν (πόλη που πήρε την ονομασία της από τον ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης Δημήτριο Υψηλάντη) με τον πατέρα του που ήταν δάσκαλος και τη δανέζα μητέρα του.

Η καριέρα του στη μουσική ξεκίνησε από τη θέση του ντράμερ στο ροκ συγκρότημα «The Iguanas» (από εκεί προέκυψε το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο Iggy Pop) και στο μπλουζ σχήμα «Prime Movers». Η μεγάλη στροφή στην καριέρα του έγινε το 1967, όταν δημιούργησε το ιστορικό συγκρότημα «The Stooges», με την καθοριστική επίδραση στο πανκ-ροκ. Με επιρροές από τους The Doors, έγιναν γνωστοί για τις εξωφρενικές συναυλίες τους και το 1969, έχοντας υπογράψει στην Electra, κυκλοφόρησαν τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο το όνομά τους υπό την επίβλεψη του Τζον Κέιλ των Velvet Underground. Το άλμπουμ αυτό, με συνθέσεις όπως τα «No Fun», «I Wanna Be Your Dog» και «1969», θεωρήθηκε από τους ακρογωνιαίους λίθους του πανκ.

Ακολούθησε το άλμπουμ «Fun Ηouse» (1970), με την κλασική πλέον διασκευή του «Louie Louie». Έπειτα από ένα χρόνο το γκρουπ διαλύθηκε και το 1972 σχηματίστηκε ξανά με νέα μέλη, οπότε κυκλοφόρησε το «Raw Power» (1972). Το νέο σχήμα, όμως, είχε μικρή διάρκεια ζωής και διαλύθηκε οριστικά το 1974.

Για αρκετό διάστημα, στα μέσα της δεκαετίας του 70, ο Ίγκι έμεινε μακριά από τα μουσικά δρώμενα, γιατί αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα με τα ναρκωτικά. Επέστρεψε ξανά στη δισκογραφία το 1977 με το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ «The Idiot», με πιο γνωστό κομμάτι το «China Girl», που έκανε αργότερα επιτυχία ο Ντέιβιντ Μπόουι. Μαζί του συνεργάστηκε και στα δύο επόμενα άλμπουμ του, «Lust for Life» του 1977 (με τις επιτυχίες «The Passenger» και «Lust for Life») και «New Values» του 1979 («I’ Bored», το τραγούδι που ξεχώρισε). Παράλληλα, πραγματοποίησε μία σειρά από συναυλίες, με τη συμμετοχή του Μπόουι στα κίμπορντς.

Η δεκαετία του ’80 ήταν η πιο γόνιμη περίοδός του. Ξεκίνησε με δύο άλμπουμ στην Arista, τα «Soldier» (1980) και «Party» (1981), ενώ το 1982 υπέγραψε συμβόλαιο με την Animal για την κυκλοφορία του «Zombie Birdhouse». Ύστερα από μία μικρή περίοδο επιστροφής στα ναρκωτικά γύρισε στη δισκογραφία το 1985 και σε συνεργασία με τον Στιβ Τζόουνς των Sex Pistols κυκλοφόρησε το «Blah Blah Blah». To άλμπουμ περιείχε και πέντε συνθέσεις που συνυπέγραφε με τον Ντέιβιντ Μπόουι. Ακολούθησαν δύο ακόμη άλμπουμ, τα «Instinct (1988) και «Brick by Brick» (1990).

Την ίδια περίοδο ξεκίνησε και τα πρώτα του βήματα στον κινηματογράφο, με τη συμμετοχή του την ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε «Το χρώμα του χρήματος» και αργότερα στην ταινία μικρού μήκους του Τζιμ Τζάρμους «Coffee And Cigarettes: Somewhere in California» (1993), όπου συζητά μεταξύ καφέ και τσιγάρου με τον Τομ Γουέιτς. Την ίδια χρονιά ερμήνευσε μοναδικά το τραγούδι του Γκόραν Μπρέγκοβιτς «In the Death Car» (από το σάουντρακ της ταινίας του Εμίρ Κουστουρίτσα «Arizona Dream») και απέκτησε νέους φίλους από άλλα είδη μουσικής.

To 1993 κυκλοφόρησε το άλμπουμ «American Ceasar», με μία νέα εκτέλεση του «Louie Louie» και με μεγάλη επιτυχία το τραγούδι «Wild America» με φωνητικά από τον Χένρι Ρόλινς. Ο Ίγκι Ποπ παραμένει δισκογραφικά ενεργός μέχρι σήμερα, έχοντας κυκλοφορήσει τα άλμπουμ «Naughty Little Doggie» (1996), «Beat ‘Em Up» (2001), «Skull Ring» (2003), «Préliminaires» (2009), «Après» (2012), «Post Pop Depression» (2016) και «Free» (2019)

To 2003 παρουσίασε μία νέα ενσάρκωση των «The Stooges», με συμμετοχή των μελών της αυθεντικής σύνθεσης Ρον Άστον (κιθάρα), Σκοτ Άστον (ντραμς) και του μπασίστα Μάικ Γουότ στη θέση του εκλιπόντος Ντέιβ Αλεξάντερ. Οι «νέοι Stooges» πραγματοποίησαν περιορισμένες λάιβ εμφανίσεις, στις οποίες η ανταπόκριση του κοινού ήταν ενθουσιώδης και κυκλοφόρησαν δύο άλμπουμ με νέο υλικό, τα «The Weirdness» (2007) και «Ready to Die» (2013). Στο πέμπτο και τελευταίο προς ώρας άλμπουμ των «The Stooges» τον θανόντα Ρον Άστον αντικατέστησε ο Τζέιμς Γουίλιαμσον.

Παρά τις πολλές μεταπτώσεις που είχε η μακρά καριέρα του, ο Ίγκι Ποπ θα μείνει στην ιστορία της ροκ μουσικής γιατί δημιούργησε σχεδόν εκ του μηδενός ένα ολόκληρο στιλ μουσικής που επηρέασε τις επόμενες γενιές καλλιτεχνών και συγκροτημάτων, όπως οι Sex Pistols, Τhe Smiths, Joy Division, Siouxsie Sioux Sisters of Mercy, Red Hot Chili Peppers, Nirvana, Depeche Mode και Nine Inch Nails. Επιπλέον, με την τραχιά φωνή του παραμένει μέχρι σήμερα ένας από τους πιο φημισμένους τραγουδιστές του ροκ, με τη μοναδική και γεμάτη ενέργεια σκηνική του παρουσία. Είναι ιδιαίτερα αγαπητός και στη χώρα μας, όπου εμφανίζεται τακτικά από το 1988 και εντεύθεν.

Στην προσωπική του ζωή, ο Ίγκι Ποπ έχει παντρευτεί τρεις φορές (ο πρώτος του γάμος ακυρώθηκε) κι έχει αποκτήσει ένα παιδί από μία εξωσυζυγική του σχέση.