Ο άγιος και οι ποιητές στο Κουκάκι

Στον δρόμο που μένω, λίγο πιο πάνω,
και κάμποσες δεκαετίες πριν,
σ’ ένα σπιτάκι ζούσε
ο, άγιος μετέπειτα,
παπα-Νικόλαος Πλανάς.
Στην εποχή του
τον εξήρε ο Παπαδιαμάντης
και τα παιδάκια έλεγαν
ότι τον βλέπαν να ανυψώνεται
–ίσαμε έναν πήχυ–
απ’ το έδαφος κι εκεί να στέκει.
Στη γειτονιά μου
κατοικήσανε και κατοικούν ποιητές.
Κι αυτοί μεταρσιώνονται.
Δεν ακουμπούν καλά στη γη,
έχουν οξειδωμένο φωτοστέφανο
και πίσω στην πλάτη τους
δύο μικρές αόρατες φτερούγες
– αλλά απ’ τον κόσμο
αυτά λίγοι τα αντιλαμβάνονται.
Οι περισσότεροι, ανίδεοι, τ’ αγνοούν.