Αυτοί που έχουν πόρνες για ερωμένες
Είναι ευτυχείς, κεφάτοι και χορτάτοι
Όσο για μένα, τα μπράτσα μου έχουν σπάσει
Επειδή σύννεφα έχω αγκαλιάσει.
Είναι χάρις στα άμοιαστα αστέρια
Που φλέγονται στους μυχούς του ουρανού,
Που τα αναλωμένα μάτια μου δε βλέπουν
Παρά των ήλιων αναμνήσεις.
Μάταια θέλησα του σύμπαντος
Να βρω το πέρας και το μέσο
Κάτω από δεν ξέρω ποιο μάτι πύρινο
Νιώθω το φτερό μου που τσακίζει.
Και καμένος απ’ τον έρωτα της ομορφιάς,
Δε θα έχω την ύψιστη τιμή
Το όνομά μου στην άβυσσο να δώσω
Που για τάφος θα μου χρειαστεί.
Μετάφραση: Ελένη Κόλλια
Facebook
Google