Τροία

Πόσοι στο πέλαγος, πόσοι πνιγμένοι.
Κι όσοι γυρίζοντας θα ναυαγήσουν —
Όλοι περίμεναν να σ’ αντικρύσουν. 
Μονάχα ο θάνατος δεν περιμένει.

Στις αμμουδιές, θυμήσου, οι πεθαμένοι, 
καθώς περνάς, γυρεύουν να μιλήσουν. 
Κείνα που χτίσαμε θα μας γκρεμίσουν. 
Μοιάζει να νίκησαν οι νικημένοι.

Τούτη την Άνοιξη, κανείς δεν ξέρει!
Ο ποταμός μου γέμιζε το στόμα 
κι ο ήλιος με κρατούσε από το χέρι.

Τ’ άλογα γύρισαν χωρίς σώμα.
Όταν ξανάρθαμε το καλοκαίρι,
θέ μου, πώς άλλαζαν οι πύργοι χρώμα!