Ακόμα και τόσο αργά, μπορεί να συμβεί:
Η ώρα του έρωτα, η ώρα του φωτός.
Ξυπνάς και τα κεριά είναι αναμμένα σαν από μόνα τους,
τα άστρα συνάζονται, όνειρα χύνονται στα μαξιλάρια σου,
αναδίνουν ζεστές δέσμες αέρα.
Ακόμη και τόσο αργά, τα οστά μέσα στο σώμα λάμπουν
και η σκόνη του αύριο γίνεται αναπνοή.
Μετάφραση: Στρατής Χαβιαράς
Facebook
Google