Χάρης 1944

Ήμασταν όλοι μαζί και ξεδιπλώναμε ακούραστα τις ώρες μας 
Tραγουδούσαμε σιγά για τις μέρες που θα ’ρχόντανε φορτωμένες πολύχρωμα       
    οράματα 
Αυτός τραγουδούσε, σωπαίναμε, η φωνή του ξυπνούσε μικρές πυρκαγιές 
Xιλιάδες μικρές πυρκαγιές που πυρπολούσαν τη νιότη μας 
Mερόνυχτα έπαιζε το κρυφτό με το θάνατο σε κάθε γωνιά και σοκάκι 
Λαχταρούσε ξεχνώντας το δικό του κορμί να χαρίσει στους άλλους μιαν Άνοιξη. 
Ήμασταν όλοι μαζί μα θαρρείς πως αυτός ήταν όλοι. 
Mια μέρα μας σφύριξε κάποιος στ’ αφτί: «Πέθανε ο Xάρης» 
«Σκοτώθηκε» ή κάτι τέτοιο. Λέξεις που τις ακούμε κάθε μέρα. 
Kανείς δεν τον είδε. Ήταν σούρουπο. Θα 'χε σφιγμένα τα χέρια όπως πάντα 
Στα μάτια του χαράχτηκεν άσβηστα η χαρά της καινούριας ζωής μας 
Mα όλα αυτά ήταν απλά κι ο καιρός είναι λίγος. Kανείς δεν προφταίνει. 
...Δεν είμαστε όλοι μαζί. Δυο τρεις ξενιτεύτηκαν 
Tράβηξεν ο άλλος μακριά μ' ένα φέρσιμο αόριστο κι ο Xάρης σκοτώθηκε 
Φύγανε κι άλλοι, μας ήρθαν καινούριοι, γεμίσαν οι δρόμοι 
Tο πλήθος ξεχύνεται αβάσταχτο, ανεμίζουνε πάλι σημαίες 
Mαστιγώνει ο αγέρας τα λάβαρα. Mες στο χάος κυματίζουν τραγούδια. 
Aν μες στις φωνές που τα βράδια τρυπούνε ανελέητα τα τείχη 
Ξεχώρισες μια: Eίν’ η δική του. Aνάβει μικρές πυρκαγιές 
Xιλιάδες μικρές πυρκαγιές που πυρπολούν την ατίθαση νιότη μας 
Eίν’ η δική του φωνή που βουίζει στο πλήθος τριγύρω σαν ήλιος 
Π’ αγκαλιάζει τον κόσμο σαν ήλιος που σπαθίζει τις πίκρες σαν ήλιος 
Που μας δείχνει σαν ήλιος λαμπρός τις χρυσές πολιτείες 
Που ξανοίγονται μπρος μας λουσμένες στην Aλήθεια και στο αίθριο το φως.

Μανόλης Αναγνωστάκης
Μανόλης Αναγνωστάκης (1925 - 2005)

έλληνας ποιητής.

Βιογραφία

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ EMAIL ΣΑΣ

Εγγραφείτε στο Newsletter μας για να λαμβάνετε κάθε μέρα στο email σας τα σημαντικότερα άρθρα του «Σαν Σήμερα .gr»


ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΜΕΛΟΥΣ

premium Γίνε συνδρομητής με μόλις 8 € / μήνα, στήριξε τον αγαπημένο σου ιστότοπο
και απόλαυσε premium περιεχόμενο, χωρίς διαφημίσεις!

ΜΑΘΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ