Ένα φεγγάρι πράσινο, μεγάλο,
που λάμπει μες τη νύχτα –τίποτ’ άλλο. ᾿
Μια φωνή, που γρικιέται μες στο σάλο
και που σε λίγο παύει –τίποτ’ άλλο. ᾿
Πέρα, μακριά, κάποιο στερνό σινιάλο
του καραβιού που φεύγει –τίποτ’ άλλο. ᾿
Και μόνον ένα παράπονο μεγάλο,
στα βάθη του μυαλού μου. –Τίποτ’ άλλο.