Προφήτης Ιεζεκιήλ

Από τους μείζονες προφήτες του Ισραήλ, η μνήμη του οποίου τιμάται από τη Χριστιανική Εκκλησία στις 23 Ιουλίου.

Ο Ιεζεκιήλ έζησε τον 6ο π.Χ και ήταν γιος του ιερέα Βουζί. Το 597 π.Χ. οδηγήθηκε αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα μετά την πρώτη κατάληψη της Ιερουσαλήμ από τον Ναβουχοδονόσορα. Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του κλήθηκε στο προφητικό αξίωμα, σε ηλικία 30 ετών (593 π.Χ).

Ήταν αμείλικτος εχθρός κάθε αμαρτίας και δεν δίσταζε να ελέγχει τους υπερόπτες και αλαζονικούς άρχοντες του Ισραήλ για τις άνομες πράξεις τους. Η παράδοση αναφέρει ότι ο Ιεζεκιήλ φονεύθηκε από τη φυλή του Γαδ, επειδή τους κατηγορούσε για ειδωλολατρία. Τάφηκε κοντά στη σημερινή Βαγδάτη του Ιράκ.

Ο προφήτης Ιεζεκιήλ είναι ο συγγραφέας του ομώνυμου βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης, που περιέχει προειδοποιήσεις για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, οράματα και προφητείες. Στο τρίτο μέρος του βιβλίου περιλαμβάνεται η προφητεία, η οποία αναφέρεται στο όραμα του προφήτη Ιεζεκιήλ, το σχετικό με τη θαυματουργική ζωογόνηση των γυμνών οστών, που γίνονται ζωντανοί άνθρωποι με το πρόσταγμα του Θεού (κεφ. λζ', στ. 1-14). Η περικοπή αυτή διαβάζεται στους ναούς το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής μετά την περιφορά του Επιταφίου, επειδή προφητεύει την ανάσταση των νεκρών, η οποία θα πραγματοποιηθεί κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.

Απολυτίκιο

Θείου Πνεύματος, τη επιπνοία, προκατήγγειλας, Θεού Προφήτα, εσομένων μυστηρίων την έκβασιν την του Σωτήρος απόρρητον κένωσιν, και αιωνίων νεκρών την ανάστασιν Ιεζεκιήλ ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.