Η 1η Νοεμβρίου για τη Βουλγαρία σηματοδοτεί την Εθνική Ημέρα των Αφυπνιστών και είναι αφιερωμένη στη μνήμη των συγγραφέων, των μελετητών, των εκπαιδευτικών και των αγωνιστών της ελευθερίας. Η ημέρα τιμάται από τους Βούλγαρους σε όλο τον κόσμο.
Ο εορτασμός δεν περιλαμβάνεται στις δημόσιες αργίες της Βουλγαρίας και είναι εργάσιμη ημέρα. Μόνο τα εκπαιδευτικά ιδρύματα όλων των βαθμίδων αργούν. Η ημέρα περιλαμβάνει έπαρση της εθνικής σημαίας και πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων σε όλη τη χώρα.
Ανάμεσα στους εκατοντάδες τιμώμενους αφυπνιστές του βουλγαρικού έθνους περιλαμβάνονται ο μοναχός Παΐσιος του Χιλανδαρίου (1772-1773), ο συγγραφέας και κληρικός Γκριγκόρι Τσαμπλάκ (1365-1420), ο φιλόσοφος Κωνσταντίνος του Κόστενετς (1380-1431), ο λόγιος και κληρικός Βλάντισλαβ ο Γραμματικός (15ος αιώνας), ο Άγιος Ιωάννης της Ρίλας (876-946), ο κληρικός Νεόφυτος Μποσβέλι (1785-1848), οι ποιητές και επαναστάτες αδελφοί Ντιμίταρ Μιλαντίνοφ (1810-1862) και Κονσταντίν Μιλαντίνοφ (1830-1862), οι επαναστάτες Γκεόργκι Στόικοφ Ρακόφσκι (1821-1867), Στεφάν Καρατζά (1840-1868), Χατζί Ντιμίταρ (1840-1868) και Βασίλ Λέφσκι (1837-1873), οι ποιητές Χρίστο Μπότεφ (1848-1876), Ιβάν Βάζοφ (1850-1921) και Ντόμπρι Τσιντούλοφ (1822-1886) και συγγραφέας Λιούμπεν Καραβέλοφ (1834-1879).
Ο εορτασμός οργανώθηκε για πρώτη φορά ανεπίσημα στο Πλόβντιβ (Φιλιππούπολη), στη νοτιοκεντρική Βουλγαρία, το 1909. Το 1923 ο βασιλιάς Βόρις Γ' υπέγραψε νόμο που καθιέρωσε την Εθνική Ημέρα των Αφυπνιστών ως ημέρα μνήμης των διακεκριμένων Βουλγάρων. Ο εορτασμός αυτός απαγορεύτηκε από το κομμουνιστικό καθεστώς το 1945 και αποκαταστάθηκε το 1992.