Νικολάι Ράικο: Ένας από τους λίγους Ρώσους που πολέμησαν στο πλευρό των επαναστατημένων Ελλήνων

Νικολάι Ράικο (1794 – 1854)
Νικολάι Ράικο (1794 – 1854)

Ο Νικολάι Ράικο (Νικόλαος Ράικος επί το ελληνικότερον) ήταν από τους λιγοστούς ρώσους φιλέλληνες που βρέθηκαν και πολέμησαν κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης. Μετά την απελευθέρωση προσέφερε τις υπηρεσίες του ως αξιωματικός του στρατού στην καποδιστριακή περίοδο.

Ο Νικολάι Αλεξέγιεβιτς Ράικο γεννήθηκε το 1794 και ήταν νόθος γιος του κόμη Αλεξέι Μπομπρίνσκι, ο οποίος με τη σειρά του ήταν νόθος γιος της αυτοκράτειρας Αικατερίνης Β' της Μεγάλης και του ευνοουμένου της στρατηγού Γκριγκόρι Ορλόφ.

Ο νεαρός Νικολάι έλαβε επιμελημένη μόρφωση, όπως συνηθιζόταν στους αριστοκρατικούς κύκλους της Αγίας Πετρούπολης, και στη συνέχεια πήγε στην Ιταλία, όπου φοίτησε στα πανεπιστήμια της Φλωρεντίας και της Παδούης (Πάντοβα), σε μια περίοδο που αυτά ήταν φυτώρια φιλελεύθερων ιδεών και προοδευτικών αντιλήψεων.

Με την εισβολή του Ναπολέοντα στην Ρωσία το 1812, επιχείρησε να επιστρέψει στην πατρίδα του μέσω Ελβετίας για να πολεμήσει τον εισβολέα, αλλά συνελήφθη κι επέστρεψε στη Φλωρεντία. Επέστρεψε τελικά στη Ρωσία το 1815 και κατετάγη στο στρατό. Υπηρέτησε στο πυροβολικό και ακολούθως στο ιππικό. Παραιτήθηκε μετά το Κίνημα των Δεκεμβριστών (Δεκέμβριος 1825), και το 1826 αναχώρησε για την Ιταλία, απ’ όπου αποφάσισε να έλθει στην Ελλάδα.

Έφτασε στις αρχές του 1827 και υπηρέτησε στην αρχή στον πολεμικό ναυτικό υπό τον ναύαρχο Κόχραν και στη συνέχεια έλαβε μέρος στην ανεπιτυχή εκστρατεία της Χίου υπό τον Φαβιέρο, με τον οποίο ήλθε σε σύγκρουση.

Το 1828 διορίστηκε (με τον βαθμό τού ταγματάρχη) φρούραρχος Ακροναυπλίας και Παλαμηδίου και στις 12 Ιουνίου 1829 Φρούραρχος των Πατρών και του Καστελλίου του Μορέως» (δηλαδή του Ρίου), έως τον Δεκέμβριο του 1830.

Τον Αύγουστο του 1831 ορίστηκε διοικητής του Κεντρικού Πολεμικού Σχολείου (σημερινής Σχολής Ευελπίδων) με τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Από τη θέση αυτή συνέβαλε σημαντικά στην τήρηση της τάξης στο Ναύπλιο, τόσο κατά την ημέρα της δολοφονίας του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια (27 Σεπτεμβρίου 1831), όσο και κατά το διάστημα μέχρι την αποδοχή της παραίτησής του από το στράτευμα (27 Νοεμβρίου 1831).

Στα μέσα του 1832 επέστρεψε στη Ρωσία, όπου υπηρέτησε και πάλι στον στρατό, στον Καύκασο και τη Γεωργία. Αποστρατεύθηκε το 1835 κι εγκαταστάθηκε στην Οδησσό, όπου ασχολήθηκε με τη σηροτροφία. Το 1841 τιμήθηκε από το ελληνικό κράτος για τις υπηρεσίες που προσέφερε στην Ελληνική Επανάσταση.

Ο Νικολάι Ράικο πέθανε στις 12 Ιανουαρίου 1854 στην Οδησσό, σε ηλικία 60 ετών. Μέχρι το τέλος της ζωής του διατήρησε αμείωτο το ενδιαφέρον του για την Ελλάδα.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ EMAIL ΣΑΣ

Εγγραφείτε στο Newsletter μας για να λαμβάνετε κάθε μέρα στο email σας τα σημαντικότερα άρθρα του «Σαν Σήμερα .gr»


ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΜΕΛΟΥΣ

premium Γίνε συνδρομητής με μόλις 8 € / μήνα, στήριξε τον αγαπημένο σου ιστότοπο
και απόλαυσε premium περιεχόμενο, χωρίς διαφημίσεις!

ΜΑΘΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ