Στρατής Καρράς

Ο Στρατής Καρράς ήταν θεατρικός συγγραφέας, από τις κορυφαίες μορφές του μεταπολεμικού ελληνικού θεάτρου. Προικισμένος με θεατρικό αισθητήριο και μαστορική τεχνική, υπήρξε από τους πρώτους δραματουργούς που, αφομοιώνοντας θετικά τις επιρροές των παγκόσμιων ρευμάτων, και ιδιαίτερα των Πίντερ, Άλμπι και Μπέκετ, προσέδωσε στο νεοελληνικό ηθογραφικό θέατρο μία παγκοσμιότητα και δημιουργική πρωτοπορία.

Ο Στρατής Καρράς γεννήθηκε το 1934 στο χωριό Τρύγονας της Λέσβου. Ήταν γιος του μαρμαρογλύπτη Γιώργου Καρρά και της συζύγου του Ειρήνης Αϊβαλικλή. Λίγο μετά τη γέννησή του, οι γονείς του χώρισαν και ο νεαρός Στρατής μεγάλωσε με τη μητέρα του.

Το 1953 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του και στη συνέχεια φοίτησε στην Κινηματογραφική Σχολή του Λυκούργου Σταυράκου και τη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη. Για 30 χρόνια δίδαξε υποκριτική τέχνη στις δραματικές σχολές Κατσέλη, ΚΘΒΕ, Εθνικού Θεάτρου και του Πανεπιστημίου του Ντάλας στο Τέξας, όπου γνώρισε και νυμφεύτηκε την ελληνοαμερικανίδα θεατρολόγο και ηθοποιό Νέλι Ντίακ, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά.

Ως δραματουργός εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 με το έργο «Οι νυχτοφύλακες», που τιμήθηκε με το Β’ Κρατικό Βραβείο Θεάτρου το 1967. Ακολούθησαν τα έργα «Οι Παλαιστές», «Ο Συνοδός» (Α’ Κρατικό Βραβείο Θεάτρου το 1969), «Οι Μπουλουκτσήδες», «Ο Μουγγός», «Οι Αθλητές» (ή «Αθάνατες ιστορίες αγάπης στον πόλεμο») και τα μονόπρακτα «Ο τηλεφωνικός θάλαμος» και «Η Πόλη». Έργα του ανέβηκαν στις ελληνικές κρατικές σκηνές, σε θιάσους του ελευθέρου θεάτρου και σε σκηνές του εξωτερικού (Ντάλας, Άγκυρα).

Παράλληλα με τα θεατρικά του έργα, ο Στρατής Καρράς συνεργάστηκε για τη συγγραφή των σεναρίων στις ταινίες «Αναπαράσταση», «Μέρες του ’36» και «Οι Κυνηγοί» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «1922» του Νίκου Κούνδουρου, «Χρυσομαλλούσα» και «Το αίμα των αγαλμάτων» του Τώνη Λυκουρέση.

Ο Στρατής Καρράς πέθανε από έμφραγμα του μυοκαρδίου στις 14 Ιανουαρίου 1992 στο σπίτι του στον Διόνυσο Αττικής, σε ηλικία 57 ετών.