Ιβάν Μπούνιν

Ιβάν Μπούνιν (1870 – 1953)
Ιβάν Μπούνιν (1870 – 1953)

Ο Ιβάν Μπούνιν ήταν ρώσος ποιητής και πεζογράφος, που έγραψε για την παρακμή της ρωσικής αριστοκρατίας και ύμνησε την αγροτική ζωή. Υπήρξε ο πρώτος ρώσος συγγραφέας που τιμήθηκε Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1933. Παρότι ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την ποίηση, ήταν το πεζογραφικό του έργο που του χάρισε αξία και αναγνώριση. Αισθητικά παρέμεινε κοντά στην πρόζα του 19ου αιώνα, παρά στον μοντερνισμό του 20ού αιώνα. Λάτρευε τον Τολστόι και απέρριπτε τον Ντοστογιέφσκι.

Ο Ιβάν Αλεξέγιεβιτς Μπούνιν γεννήθηκε στις 10 Οκτωβρίου (22 Οκτωβρίου με το νέο ημερολόγιο) του 1870 στο οικογενειακό κτήμα κοντά στην πόλη Βορονέζ της Κεντρικής Ρωσίας. Μορφώθηκε κατ’ οίκον κι εργάστηκε ως δημοσιογράφος και ως υπάλληλος γραφείου. Παράλληλα, από νεαρή ηλικία άρχισε να γράφει ή να μεταφράζει ποιήματα. Η πρώτη του ποιητική συλλογή εκδόθηκε το 1891. Για τη μετάφραση του ποιήματος του Χένρι Λονγκφέλοου «Το Τραγούδι του Χαϊουάθα» τιμήθηκε με το Βραβείο Πούσκιν το 1903 από τη Ρωσική Ακαδημία, η οποία τον εξέλεξε επίτιμο μέλος της το 1909. Μετέφρασε επίσης τα ποιήματα του Μπάιρον «Μάνφρεντ» και «Κάιν».

Το 1917, μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης, εγκατέλειψε τη Μόσχα, έζησε για δύο χρόνια στην Οδησσό και το 1920 εγκαταστάθηκε οριστικά στο Παρίσι μέχρι το τέλος της ζωής του.

Τα ποιήματα του Μπούνιν έχουν κάτι από τη μουσικότητα της γαλλικής Παρνασσιακής σχολής. Ανήκε στη μετά τον Πούσκιν παράδοση και δεν έδειξε ενδιαφέρον για τις νεότερες τάσεις της πρωτοπορίας. Απέκτησε όμως φήμη ως διηγηματογράφος, με αριστουργήματα όπως το «Ο κύριος από το Σαν Φρανσίσκο», το οποίο έδωσε τον τίτλο του σε μία από τις συλλογές διηγημάτων του (1916). Το τελευταίο του βιβλίο με διηγήματα «Σκοτεινές Αλέες» εκδόθηκε το 1943.

Στα εκτενέστερα έργα του συμπεριλαμβάνονται: «Το Χωριό» (1910), «Η αγάπη του Mίτυα», «Η ζωή του Αρσένιεφ», μυθιστορηματική αυτοβιογραφία (1930) και η συνέχειά της «Λίκα» (1939), καθώς και δύο τόμοι με αναμνήσεις «Οι καταραμένες μέρες» (1926) και «Αναμνήσεις και πορτραίτα» (1950). Έγραψε επίσης βιβλία για τον Τολστόι και τον Τσέχωφ, τους οποίους γνώριζε προσωπικά.

Το 1933 τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας «για τη δεξιοτεχνία του, με την οποία συνέχισε τις κλασικές ρωσικές παραδόσεις στην πεζογραφία». Μεταπολεμικά, ο Μπούνιν μαλάκωσε την κριτική του προς το κομμουνιστικό καθεστώς της Σοβιετικής Ένωσης, με αποτέλεσμα να εκδοθεί μία πεντάτομη επιλογή από το έργο του.

Ο Ιβάν Μπούνιν πέθανε στο Παρίσι στις 8 Νοεμβρίου 1953, σε ηλικία 83 ετών.

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ EMAIL ΣΑΣ

Εγγραφείτε στο Newsletter μας για να λαμβάνετε κάθε μέρα στο email σας τα σημαντικότερα άρθρα του «Σαν Σήμερα .gr»


ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΜΕΛΟΥΣ

premium Γίνε συνδρομητής με μόλις 8 € / μήνα, στήριξε τον αγαπημένο σου ιστότοπο
και απόλαυσε premium περιεχόμενο, χωρίς διαφημίσεις!

ΜΑΘΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ