Ντάνιελ Ντέι-Λιούις

Ο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις (Daniel Day-Lewis) είναι άγγλος ηθοποιός, από τους πιο αναγνωρισμένους της γενιάς του. Επιλεκτικός στις κινηματογραφικές συμμετοχές του, είναι γνωστός για την ενέργεια που βγάζει στο πανί και την εξαντλητική προετοιμασία των ρόλων του. Τον έχουν χαρακτηρίσει «χαμαιλέοντα του σινεμά», γιατί με την ίδια πειστικότητα μπορεί να υποδυθεί από τον ομοφυλόφιλο χούλιγκαν και τον αρχηγό συμμορίας μέχρι τον αξιοσέβαστο αστό και τον αμερικανό πρόεδρο Λίνκολν.

Ο Ντάνιελ Μάικλ Μπλέικ Ντέι-Λιούις - «σερ» από το 2014 - γεννήθηκε στις 29 Απριλίου 1957 στο Λονδίνο και ήταν το δεύτερο παιδί του δαφνοστεφούς ποιητή Σέσιλ Ντέι-Λιούις (1904-1972) και της ηθοποιού Τζιλ Μπάλκον (1925-2009). Ένας από τους παππούδες του ήταν ο σημαντικός κινηματογραφικός παραγωγός Μάικλ Μπάλκον (1896-1977).

Από τα μαθητικά του χρόνια έδειξε το ταλέντο του στην υποκριτική, παίζοντας σε σχολικές παραστάσεις και σε ηλικία 13 ετών έπαιξε ένα μικρό ρόλο στο κοινωνικό δράμα του Τζον Σλέσιντζερ «Καταραμένη Κυριακή» («Sunday Bloody Sunday», 1971). Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Old Vic στο Μπρίστολ κι έπαιξε σε παραστάσεις του θιάσου του, προτού εμφανιστεί στους πρώτους ενήλικους ρόλους του στον κινηματογράφο και συγκεκριμένα στις ιστορικές ταινίες του Ρίτσαρντ Ατένμπορο ««Γκάντι» («Gandhi», 1982) και του Ρότζερ Ντόναλντσον «Η Ανταρσία του Μπάουντι» («The Bounty», 1984).

Οι πρώτες ταίνιες και το 1ο βραβείο Όσκαρ

Το 1985 ο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις απέδειξε την υποκριτική του ευελιξία, παίζοντας έναν ομοφυλόφιλο χούλιγκαν στην κομεντί του Στίβεν Φρίαρς «Αγαπημένο μου Πλυντήριο» («My Beautiful Laundrette») κι ένα πλούσιο και αξιοσέβαστο Άγγλο στο ερωτικό θρίλερ του Τζέιμς Άιβορι «Δωμάτιο Με Θέα» («A Room with a View»). Οι δύο αυτές ταινίες του χάρισαν διεθνή αναγνώριση, όπως και η ερμηνεία του ως ερωτιάρη χειρουργού στην ταινία του Φίλιπ Κάουφμαν «Η Αβάσταχτη Ελαφρότητα του Είναι» («The Unbearable Lightness of Being», 1988), βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μίλαν Κούντερα.

Η απεικόνιση του Κρίστι Μπράουν, ενός ανάπηρου καλλιτέχνη από εγκεφαλική παράλυση, στην ταινία του Τζιμ Σέρινταν «Το Αριστερό μου Πόδι» («My Left Foot», 1989) του απέφερε το πρώτο βραβείο Όσκαρ της καριέρας του. Πριν από τα γυρίσματα της ταινίας, πέρασε πολλές ώρες σε αναπηρικό καροτσάκι κι έμαθε να ζωγραφίζει με το αριστερό του πόδι.

Στη συνέχεια, ο Ντάνιελ Ντέι-Λιούς πρωταγωνίστησε σε αρκετές επιτυχημένες ταινίες, όπως «Ο τελευταίος των Μοϊκανών» («The Last of the Mohicans», 1992) του Μάικλ Μαν, «Τα Χρόνια της Αθωότητας» («The Age of Innocence», 1993) του Μάρτιν Σκορσέζε, «Εις το Όνομα του Πατρός» («In the Name of Father, 1993») του Τζιμ Σέρινταν και «Οι Μάγισσες του Σάλεμ» («The Crucible», 1996), βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Άρθουρ Μίλερ. Στα γυρίσματα της ταινίας γνώρισε την κόρη του σπουδαίου δραματουργού, τη Ρεβέκκα Μίλερ, την οποία παντρεύτηκε το 1996 και μαζί της απέκτησε δύο παιδιά.

Τον επόμενο χρόνο εμφανίστηκε ως πυγμάχος και μέλος του IRA στο αθλητικό δράμα του Τζιμ Σέρινταν «Ο Μποξέρ» («The Boxer»). Περιττό να αναφέρουμε ότι για τις ανάγκες του ρόλου του ο Ντέι-Λιούις πήρε μαθήματα πυγμαχίας. Το 2002, ύστερα από ένα πενταετές διάλειμμα από τον κινηματογράφο όπου εργάστηκε για λίγο ως μαθητευόμενος τσαγκάρης στην Ιταλία, επέστρεψε στη μεγάλη οθόνη ως αρχηγός συμμορίας στο ιστορικό δράμα του Μάρτιν Σκορσέζε «Οι Συμμορίες της Νέας Υόρκης» («Gangs of New York»). Τρία χρόνια αργότερα πρωταγωνίστησε στη δραματική ταινία της συζύγου του «Τζακ και Ρόουζ: Μπαλάντα για Δύο» («The Ballad of Jack and Rose»).

«Θα Χυθεί Αίμα», «Lincoln» και δύο ακόμη χρυσά αγαλματίδια...

Το 2008 ο Ντέι-Λιούις κέρδισε το δεύτερο Όσκαρ της καριέρας του για την απεικόνιση ενός μεγιστάνα του πετρελαίου στην ταινία του Πολ Τόμας Άντερσον «Θα Χυθεί Αίμα» («There Will Be Blood», 2007). Τον επόμενο χρόνο υποδύθηκε ένα ιταλό σκηνοθέτη στο μιούζικαλ του Ρομπ Μάρσαλ «Εννέα» («Nine») και το 2012 τον εμβληματικό πρόεδρο των ΗΠΑ Αβραάμ Λίνκολν στο βιογραφικό δράμα του Στίβεν Σπίλμπεργκ «Λίνκολν» («Lincoln»).

Για την ερμηνεία του στην ταινία του Σπίλμπεργκ κέρδισε το τρίτο Όσκαρ της καριέρας του. Το 2017 υποδύθηκε ένα σχεδιαστή μόδας στην ταινία εποχής του Πολ Τόμας Άντερσον «Αόρατη Κλωστή» («Phantom Thread»). Νωρίτερα είχε ανακοινώσει ότι αυτός θα ήταν ο τελευταίος ρόλος του στον κινηματογράφο.