Παρτιζάν-ΑΕΚ: Ένα ποδοσφαιρικός αγώνας για την ειρήνη

Στις 7η Απριλίου 1999, Μεγάλη Τετάρτη εκείνου του έτους, μία ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα αψήφησε τη φρίκη του πολέμου για να περάσει ένα πανίσχυρο μήνυμα υπέρ της ειρήνης, της αλληλεγγύης και της συναδέλφωσης των λαών. Ήταν η ΑΕΚ, που ταξίδεψε στο δοκιμαζόμενο από τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς Βελιγράδι για τον ιστορικό φιλικό αγώνα με την Παρτιζάν. Ένας σύλλογος γεννημένος από τις στάχτες και τον πόνο της Μικρασιατικής Καταστροφής δεν θα μπορούσε ποτέ να μείνει ασυγκίνητος από το δράμα ενός δοκιμαζόμενου από τον πόλεμο λαού.

Την Άνοιξη του 1999, με εμπνευστή του εγχειρήματος τον Δημήτρη Μελισσανίδη και την ενθουσιώδη υποστήριξή, τόσο από το ποδοσφαιρικό τμήμα, όσο και τους φιλάθλους της, η ΑΕΚ ανακοινώνει – παρά τη σφοδρή αντίδραση των βρετανικών Αρχών και τις πιέσεις τους προς την ENIC, η οποία κατείχε τότε τις μετοχές της ΠΑΕ – την απόφασή της να πραγματοποιήσει το επικίνδυνο ταξίδι για την πρωτεύουσα της Σερβίας, όπου θα αντιμετώπιζε σε φιλικό παιχνίδι την Παρτιζάν Βελιγραδίου.

Ήδη από τις 24 Μαρτίου οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ βομβάρδιζαν από αέρος τη Σερβία, στη μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και συνέχιζαν να χτυπούν στρατιωτικούς και μη στόχους για 11 εβδομάδες, προκαλώντας τον θάνατο 2.500 ανθρώπων και ανυπολόγιστες υλικές ζημιές.

Η ελληνική αποστολή έφτασε στο Βελιγράδι μέσω Βουδαπέστης με ένα κομβόι πέντε πούλμαν, στα οποία, πλην της ομάδας επέβαιναν οπαδοί – κυρίως μέλη της Original 21, δημοσιογράφοι, προσωπικότητες της πολιτικής σκηνής, της τέχνης και του αθλητισμού, με σημαντικότερο όλων τον Μανώλη Γλέζο, καθώς και άνθρωποι που δεν είχαν έως τότε σχέση με την οικογένεια της ΑΕΚ, αλλά την ακολούθησαν με ενθουσιασμό στο μεγάλο και επικίνδυνο ταξίδι της ειρήνης.

Η υποδοχή της ΑΕΚ από τους επίσημους της Σερβίας και τον ίδιο τον πρόεδρο της χώρας, Μίλαν Μιλουτίνοβιτς, στο Προεδρικό Μέγαρο ήταν εξαιρετικά συγκινητική. Εκείνη όμως και των απλών ντόπιων με ψωμί, αλάτι, ελληνικές σημαίες, αντιπολεμικά σύμβολα και δάκρυα συγκίνησης για τη μεγαλειώδη πρωτοβουλία ανθρωπιάς των γειτόνων τους, την ώρα που σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις της Ευρώπης έκλειναν τα μάτια στο δράμα τους, ήταν αδύνατον να περιγραφεί με λέξεις.

Οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων μπήκαν μαζί στον αγωνιστικό χώρο, κρατώντας ένα πανό που έγραφε «ΝΑΤΟ σταμάτα τον πόλεμο, σταμάτα τους βομβαρδισμούς». Ακούστηκαν οι Εθνικοί Ύμνοι των δύο χωρών υπό το ασταμάτητο χειροκρότημα από τις εξέδρες και ανταλλαγή αναμνηστικών μεταξύ Ελλήνων και Σέρβων.

Στο ημίχρονο μια ελιά από την αρχαία Ολυμπία φυτεύτηκε σε γλάστρα στο κέντρο του γηπέδου σε μία σπουδαία συμβολική κίνηση και περίπου στα μισά του δεύτερου ημιχρόνου έλαβε χώρα η ωραιότερη «εισβολή» φιλάθλων στον αγωνιστικό χώρο στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού, με τους οπαδούς της Παρτιζάν ν’ αγκαλιάζουν και να φιλούν τους ποδοσφαιριστές και τους ανθρώπους της ΑΕΚ.

Για την ιστορία ο αγώνας έληξε ισόπαλος 1-1 με σκόρερ τους Κέζμαν στο 13ο λεπτό και Ζουμπούλη στο 27ο. Οι δύο ομάδες παρατάχθηκαν ως εξής:

• Παρτιζάν (Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς): Νταμιάνοβιτς, Κράσοβιτς, Σάβιτς, Σανόγεβιτς, Στογιάνοβιτς, Βούκοβιτς, Ιλιτς, Ιβιτς, Μπιέκοβιτς, Τόμιτς, Κέζμαν.
• ΑΕΚ (Όλεγκ Μπλαχίν): Ατματσίδης (29’ Μιχαηλίδης – 40’ Κουρκούνας), Κοπιτσής (40’ Κωστένογλου), Μπαμπούνσκι (42’ Καψής) Καλιτζάκης, Τσέκολι (46’ Ζήκος), Κατσαβός, Σαβέβσκι (32’ Κασάπης), Μαλαδένης, Μιλοβάνοβιτς, Ζουμπούλης, Νικολαΐδης.

Λίγες ώρες μετά, όταν άρχισε να σουρουπώνει και με την ελληνική αποστολή να προλαβαίνει οριακά να βγει από το σερβικό έδαφος, οι «έξυπνες βόμβες» του ΝΑΤΟ ξεκινούσαν ξανά το φονικό έργο τους…