Ο Χορός των Γερόντων

Ένα μοναδικό έθιμο, με τελετουργικό που παραπέμπει στην αρχαιότητα, είναι «ο χορός των γερόντων», που κάθε χρόνο αναβιώνει την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς, την Κυριακή της Τυροφάγου κατά την Εκκλησία, σε δύο χωριά του Δήμου Βόρειας Κέρκυρας.

Μπορεί στην πόλη της Κέρκυρας η Αποκριά να έχει βενετσιάνικο χρώμα, όμως στα χωριά Επίσκεψη και Νυμφές, η μέρα έχει το δικό της παραδοσιακό χρώμα και δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιλέγουν να το ζήσουν. «Ο χορός των γερόντων» χορεύεται χωρίς μουσικά όργανα, χωρίς τη συμμετοχή γυναικών. Τον σέρνει ο γηραιότερος ιερέας, τον ακολουθούν οι νεότεροι κληρικοί και στη συνέχεια οι λαϊκοί, κατά ηλικία, με τελευταίο τον νεότερο.

Το έθιμο τηρείται μετά τον εσπερινό της συγχώρεσης, στις 5 το απόγευμα. Στο χωριό Επίσκεψη χορεύεται στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Βασιλείου, ενώ στις Νυμφές, μέσα στον ιερό ναό του Αγίου Κωνσταντίνου. Λίγο πριν από τον χορό, αμέσως μετά το εσπερινό της συγχώρεσης και της αγάπης, όλοι ανταλλάσσουν φιλιά και αγκαλιάζονται.

Ο πρωτοχορευτής ιερέας τραγουδάει τον πρώτο στίχο και επαναλαμβάνουν οι υπόλοιποι. Ο χορός είναι αργός, δοξαστικός στον Τριαδικό Θεό, την Παναγία αλλά και τους 12 Αποστόλους. Οι στίχοι του μοιάζουν με ψαλμό, κάνουν λόγο για έναν επουράνιο χορό. Οι στίχοι του «Δόξα να...», είναι γνωστοί και σε άλλα χωριά στη Βόρεια Κέρκυρα, ωστόσο με χορό συνοδεύονται, μόνο στην Επίσκεψη και τις Νυμφές.

Οι ντόπιοι αποκαλούν το έθιμο, «Δόξα να ..», σύμφωνα με τον πρώτο στίχο, ο οποίος αποδίδει τιμή στον Θεό, που χαρίζει στον κόσμο κάθε καινούργια μέρα. Οι τελευταίοι στίχοι έχουν άμεση σχέση με τον εσπερινό της συγχώρεσης. Ο ιερέας που σέρνει τον χορό προτρέπει όλους να αγαπούν, να κάνουν ελεημοσύνη, να έχουν μία σωστή ζωή. Τότε, οι χορευτές δένουν σφιχτά τα χέρια, χτυπάνε τα πόδια και πηδάνε ψηλά, ενώ εύχονται να ξανασυναντηθούν, να ξαναχορέψουν «με υγεία», την επόμενη χρονιά.

Παλαιότερα τον «χορό των γερόντων» ακολουθούσε ο «χορός των γραιών». Με τη συνοδεία μουσικών οργάνων, οι γυναίκες του χωριού, ντυμένες με τις τοπικές ενδυμασίες, οι περισσότερες από τις οποίες ποτέ δεν τις είχαν αποχωριστεί, γιατί ήταν το καθημερινό τους ρούχο, χόρευαν έναν συρτό παραδοσιακό χορό. Πρώτη χορεύτρια ήταν η πρεσβυτέρα, με τις άλλες γυναίκες να την ακολουθούν, κατά ηλικία.

Η ημέρα έχει τη δική της γαστρονομία. Το τραπέζι θα στρωθεί, με την τιμητική τους να έχουν η τυρόπιτα, η μπακαλιαρόπιτα και βεβαίως το ντόπιο κρασί.

Οι Νυμφές και η Επίσκεψη είναι δύο όμορφα κεφαλοχώρια της Βόρειας Κέρκυρας, που περιβάλλονται από ελαιώνες, με έντονο το παραδοσιακό στοιχείο στην αρχιτεκτονική τους. Η Επίσκεψη, αμφιθεατρικά χτισμένη, είναι ένα «μπαλκόνι», με θέα το Βόρειο Ιόνιο, την Αδριατική και τα Διαπόντια Νησιά. Οι Νυμφές, βρίσκονται μέσα στη βλάστηση και τα τρεχούμενα νερά. Εκεί, κατά τη μυθολογία λούζονταν οι Νύμφες που έδωσαν και το όνομά τους στο χωριό.