«Τι οχληρό βιβλίο, θα πουν, μυρίζει χώμα
κ’ ιδρώτα και σβουνιές και χνώτα»
κι ακόμα:
«Δε βρίσκει
κανείς αυτού παρά κραυγές και μοιρολόγια...
Χαθήκαν οι ομορφιές των Φαραώ κ’ οι εβελίσκοι,
τα δειλινά, οι χουρμαδιές κ’ οι Πυραμίδες;»
Ναι. Τραγουδώ την Αίγυπτο. Αυτήν,
που δε σας δείχνει ο Κουκ, αυτήν,
που σκουντουφλάτε χρόνια δίχως να τη δείτε.
Και τραγουδώ την Αίγυπτο
γιατί με τρέφει και με σκέπει σα μητέρα,
γιατί πονάει σα μητέρα
και γιατί ελπίζει σα μητέρα.
Facebook
Google