Το Παράπονο

Όταν ήρθε το σήμα πως σκοτώθηκε,
έφυγα πια και ρίχτηκα ξερός μέσα στα χόρτα.

Όλη τη νύχτα έτρεχα σε κατακίτρινη ερημιά,
έσκαβα λάκκους, κραύγαζα μια λύση·

Όσο που ήρθε, όσο που τον έφερα·
γυμνός και με τον πράσινο μπερέ καψαλισμένο.

Όταν θα βάλεις τα πολιτικά,
εμένα να θυμάσαι, μου ψιθύρισε,
ποτέ μου δεν απόχτησα κουστούμι.