A
Εδώ σου γράφω
τα δε θέλει σου φέρει
ο ταχυδρόμος.
Β
Amour
Βροντή μπροστά σου
του μενεξέ το μύρο
Κάϊντ Άλη dixit.
Γ
Άλφα της Άρκτου
πέντε φορές απάνω
η Τραμουντάνα.
Δ
Ακρόπολη
Πέτρινη κόρη
σου χτύπησε καλέμι
το χαμογέλιο.
Ε
Πήρε τ' αγκίστρι
συναγρίδα που φεύγει
κι ακόμα φεύγει.
Ζ
Ψηλά στη στέκα
Παρασκευή Μεγάλη
κρεμιέται ο φάντης.
Η
Μέρα στ' αυλάκι
της δωρικιάς κολόνας
πού ταξιδεύεις;
Θ
Απριλομάης
κάτω στον πλαταμώνα
το χέλι φεύγει.
Ι
Ασημωμένο
στα πελαγίσια βάθη
θα ζευγαρώση.
Κ
Όλβιος όστις
μπαίνει στην κοίλαν χθόνα
ιδών εκείνα.
Λ
Χίλια σκαλούνια
να τ' ανεβής της τέχνης
το Παλαμήδι.
Μ
Διαμάντι κόβει
τη σιγαλιά την άκρα
το πρώτο άηδόνι.
Ν
Που ναι το τέλος;
Εν ερχή ην ο Λόγος
εμείς στη μέση.
Ξ
Graecia capta
ferum victorem cepit
μην το ζηλεύης.
Ο
Από τα δυο τραίνα
στο σταθμό ποιο κουνιέται
εμείς για το άλλο;
Π
Φίδι του χάρου
βγαίνεις από δερμάτι
και σ' άλλο μπαίνεις.
Ρ
Θεριακλής
Μη λες κουβέντα:
σε κάνει μπουρμπουλήθρα
στο ναργιλέ του.
Σ
Ασ' τους να τρώνε
και στρώνε το χαλί σου
για το ναμάζι.
Τ
Στη γλώσσα πρώτος
κορακοζώητη φύτρα
ο παπαγάλος.
Υ
Αχ η Ακριβούλα
κοχύλια τα προικιά της
Παπαδιαμάντη.
Φ
Όλη τη νύχτα
τ' άρμπουρο με τ' αστέρια
παΐζαν τραμπάλα.
Χ
Infandum jubes
renovare dolorem:
οι Τροίες πληθύναν.
Ψ
Στον ουρανό σου
μια μπαταριά σε βρήκε
πρασινολαίμη.
Ω
Λόγια γραμμένα
πάνω σε μιας δεκάρας
ημεροδείχτες.