Την Ιστορία την κόλλησε στον τοίχο.
Δεν έχει που ν’ αδειάσει το ξύγκι
που οι φανταστικές του μύγες σωρεύουν μέσα του.
Θέλει να συνουσιάζεται χωρίς νά χάνει σπέρμα.
Χωμένος μέσα στο άδειο του καβούκι
τό ’ρίξε στην ποίηση του θανάτου
μέρα και νύχτα στριφογυρνά γύρω απ’ τον άξονα του
στήνοντας ξόβεργες σε ανύπαρκτα πουλιά
και προκατασκευασμένους φόβους.
Facebook
Google