Άλλα λέει το βράδυ κι άλλα κάνει το πρωί.
Ελλάδα
Αν δε γελάσεις το πρωί, μην καρτεράς το βράδυ.
Ελλάδα
Αν δε γελάσεις το πρωί, ούτε το μεσημέρι.
Ελλάδα
Άναψε το λυχνάρι σου προτού σε βρει η νύχτα. (προνοητικός)
Ελλάδα
Αυτός τα ‘χει μεσάνυχτα τώρα το μεσημέρι. (Ενώ είναι ολοφάνερα δεν τα βλέπει.)
Ελλάδα
Γιόμα το βάζω, γιόμα το βγάζω… τι έχουν τα έρμα και ψοφάν;
Ελλάδα
Έργα της νύχτας, λόγια της μέρας.
Ελλάδα
Η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται. (Η έκβαση φαίνεται απ’ την αρχή)
Ελλάδα
Η μέρα έχει μάτια και η νύχτα αυτιά.
Ελλάδα
Η μέρα έχει τις φροντίδες και η νύχτα τα όνειρα.
Ελλάδα
Η νύχτα είναι πουκάμισο για τους αμαρτωλούς.
Ελλάδα
Με τον ήλιο τα βάζω, με τον ήλιο τα βγάζω, τι έχουν τα έρμα και ψοφάν;
Ελλάδα
Μια καλημέρα είν’ αυτή, πες την κι ας πέσει χάμω.
Ελλάδα
Όποιος δεν επερπάτησε τη νύχτα με φεγγάρι και το πρωί με τη δροσιά, τον κόσμο δεν εχάρη. (φύση)
Ελλάδα
Όποιος δίνει στην ώρα, δίνει δυο φορές.
Ελλάδα
Όποιος νύχτα περπατεί, για κλέβει για φονεύει.
Ελλάδα
Όποιος νύχτα περπατεί, λάσπες και σκατά πατεί.
Ελλάδα
Όποιος σηκώνεται πρωί, κερδίζει το φλουρί.
Ελλάδα
Της νύχτας τα καμώματα, τα βλέπει η μέρα και γελάει.
Ελλάδα