Παροιμίες

Αβάσταχτο κακό της πεθεράς η γκρίνια.
Ελλάδα

Αδέρφια ενωμένα, σπίτια ευτυχισμένα.
Ελλάδα

Αδέρφια χωρίς αγάπη δέντρα χωρίς φύλλα.
Ελλάδα

Αδερφός δεν τρέφει αδερφό, μ’ αλίμονο σ’ όποιον δεν έχει.
Ελλάδα

Αδερφός τ’ αδερφού βοήθεια.
Ελλάδα

Άκουε τον πατέρα σου κι ορμήνευε το γιο σου.
Ελλάδα

Άλλα λέει η θεια μου, άλλα ακούν τ’ αυτιά μου… (ασυνεννοησία)
Ελλάδα

Αν δεν κλάψει το μωρό, δεν το ταΐζει η μάνα.
Ελλάδα

Αν μ’ αγαπά ο άντρας μου, της μοίρας μου έχω χάρη.
Ελλάδα

Αν τους γονείς σου δεν τιμάς, ποιος θα τιμήσει εσένα;
Ελλάδα

Αντάμα κουβεντιάζουμε και χώρια ακούμε…
Ελλάδα

Από μάνα ορφανεύουν τα παιδιά.
Ελλάδα

Απ’ αγκάθι βγαίνει ρόδο κι από ρόδο βγαίνει αγκάθι.
Ελλάδα

Απ’ όλα τα λαλούμενα
κάλλιο χτυπά η καμπάνα.
Απ’ όλα τα μυρωδικά,
κάλλιο μυρίζει η μάνα.
Ελλάδα

Απ’ τη λεχώνα ως τη μαμή, άφαντο εγίνη το παιδί… (κάτι χάθηκε)
Ελλάδα

Ας είναι πολύ το γένος μου κι ας με μισεί ο κόσμος.
Ελλάδα

Αυτός που δεν έχει παιδιά, δε γνώρισε τι θα πει αγάπη.
Ελλάδα

Δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του… (Άσημος- άγνωστος)
Ελλάδα

Δυο αδέρφια μάλωναν και δυο τρελοί χαιρόντουσαν… (Χαίρονταν)
Ελλάδα

Είναι σοφό το παιδί, που κατανόησε τον πατέρα του.
Ελλάδα