Παροιμίες

Ό,τι κάνουν τα θεμέλια, προσκυνούν τα κεραμίδια.
Ελλάδα

Όλα γίνονται γρήγορα σ’ ένα σπίτι που ’χει τάξη.
Ελλάδα

Όλα τα σπίτια σπίτια μου κι όλες οι αυλές δικές μου. (άπληστοι)
Ελλάδα

Όποιος κατηγορεί το σπίτι του πέφτει και τον πλακώνει.
Ελλάδα

Όποιος μπαίνει από το παράθυρο δεν είναι ο νοικοκύρης.
Ελλάδα

Όποιος πουλά το σπίτι του γελούν τα κεραμίδια.
Ελλάδα

Όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. (ή δεν τα ξέρει ο μουσαφίρης)
Ελλάδα

Όταν καεί το σπίτι σου, όλοι τρέχουν για νερό. (Βοήθεια κατόπιν εορτής)
Ελλάδα

Ούτε πόρτα χωρίς καρφί, ούτε σπίτι χωρίς πομπή.
Ελλάδα

Πρωί πρωί για τη δουλειά κι από νωρίς στο σπίτι.
Ελλάδα

Σαν σε τιμά το σπίτι σου, τιμάσαι η γειτονιά σου. (εκτίμηση)
Ελλάδα

Σαν του γύφτου την καλύβα… (Φτωχό κι ακατάστατο)
Ελλάδα

Σπίτι μου σπιτάκι μου και σπιτοκαλυβάκι μου. (ή φτωχοκαλυβάκι μου)
Ελλάδα

Σπίτι που δεν το βλέπει ο ήλιος, το βλέπει ο γιατρός.
Ελλάδα

Στο σπίτι του κι ο χωριάτης βασιλιάς.
Ελλάδα

Στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί.
Ελλάδα

Το σπίτι μας είναι μικρό, μα η καρδιά μας μεγάλη.
Ελλάδα

Το στενό το σπίτι θέλει φαρδιά καρδιά.
Ελλάδα

Το ’χει δίπορτο… (ενεργεί με διάφορους τρόπους)
Ελλάδα

Χτίζει κάστρα στην άμμο. (χωρίς λογική)
Ελλάδα