Άλλη η δόξα του ήλιου κι άλλη της σελήνης. (Πράγματα που γίνονται μέρα ή νύχτα)
Ελλάδα
Αλλού αστράφτει κι αλλού βρέχει.
Ελλάδα
Άμα αστράφτει θα μπουμπουνίζει κιόλας.
Ελλάδα
Αν φοβόταν ο λύκος τη βροχή, θα ’βαζε τράγια κάπα. (τόλμη)
Ελλάδα
Άνεμο τηγανισμένο, χιόνι στο σουβλί. (αδύνατον)
Ελλάδα
Άντα (όταν) θέλει ο Θεός και δίχα (δίχως) νέφη βρέχει.
Ελλάδα
Άσπρο είναι και το χιόνι, αλλά το χέζουν (το λερώνουν) τα σκυλιά.
Ελλάδα
Βρέξει χιονίσει… καραβάνα θα γεμίσει…
Ελλάδα
Βρέχει με το τουλούμι. (νεροποντή)
Ελλάδα
Βρέχει ο Θεός και φταίνε οι μήνες.
Ελλάδα
Δε βρέχει αλλά θρέφει.
Ελλάδα
Δε μου κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη. (αδιαφορία)
Ελλάδα
Δεν έσμιγε το άστρο τους. (Δεν έσμιξαν, δεν ταίριασαν)
Ελλάδα
Εγέλασες κι έβρεξε… (σπάνιο)
Ελλάδα
Έγινε χιόνια και νερά…
Ελλάδα
Είδα τον ήλιο πρωτύτερα από σένα. (Έχω πείρα)
Ελλάδα
Είναι βαρύς ο ουρανός. (σκοτούρες)
Ελλάδα
Είναι πέρα βρέχει… (κουτός-χαζός)
Ελλάδα
Εκεί που αστράφτει φαίνεται κι εκεί που φέγγει λάμπει. (Ακλόνητη μαρτυρία)
Ελλάδα
Έπεσα από τα σύννεφα. (έκπληξη - αποτυχία - μεγάλη απογοήτευση)
Ελλάδα